سرویس خبری Middle East Institute

پس از سقوط رژیم اسد در سوریه، چالش‌های جدیدی در مدیریت انتقال قدرت به وجود آمد. سقوط سریع اسد نشان‌دهنده فروپاشی داخلی رژیم و تلاش‌های محدود بین‌المللی برای به رسمیت شناختن تغییرات در سوریه است. هیئت تحریر الشام (HTS) کنترل اوضاع دمشق را در دست گرفته، که این مسئله با برنامه‌های جامعه بین‌المللی، به ویژه سازمان ملل، در تعارض است. سقوط اسد همچنین جابه‌جایی توازن قدرت در خاورمیانه را به همراه داشت، به‌ویژه برای ایران که متحد خود را از دست داده است. ترکیه از این تغییرات سود برده و از رئیس‌جمهور جدید سوریه حمایت می‌کند. در این بین، ایالات متحده و اسرائیل نیز عملیات‌های نظامی خود را در منطقه ادامه داده‌اند. شرایط موجود نشانگر آغاز دوره‌ای از عدم‌اطمینان و تحولات جدید در ژئوپلیتیک منطقه است.

این مقاله به بررسی تقویت همکاری ایالات متحده و شرکا در مواجهه با چالش‌های ایران در منطقه خاورمیانه و فراتر از آن می‌پردازد. در نتیجه تحریم‌ها و فشارهای غرب، ایران و روسیه همکاری‌های خود را در حوزه‌های نظامی و اقتصادی گسترش داده‌اند که به ایران اجازه داده تا نفوذ خود را در منطقه دریای سیاه افزایش دهد. ایران در جنگ اوکراین نقش فعال داشته و سعی در پر کردن خلاهای قدرت در قفقاز جنوبی دارد. دو هدف راهبردی ایران شامل تقویت روابط با روسیه و بهبود دسترسی به بازار اروپا است. غرب با تحریم‌های هدفمند به گسترش نفوذ ایران پاسخ می‌دهد و بر ضرورت هماهنگی بیشتر میان آمریکا و اروپا در این زمینه تأکید دارد…