سرویس خبری foreign affairs

گرجستان با بحران سیاسی شدیدی مواجه است، زیرا حزب حاکم رؤیای گرجی مذاکرات الحاق به اتحادیه اروپا را تعلیق کرده و کنترل عمیق‌تری بر دستگاه دولتی اعمال کرده است. این حزب با استفاده از اطلاعات نادرست و دستکاری انتخابات، مسیر خود را به سوی استبداد هموار کرده و باعث بروز اعتراضات گسترده مردمی شده است. واکنش دولت‌های غربی تا کنون محتاطانه بوده و تحریم‌های جدی علیه مقامات گرجستان اعمال نشده است. تفرقه در میان اپوزیسیون گرجستان همچنان وجود دارد و نیاز به رهبری مؤثر و متحد احساس می‌شود. آینده دموکراسی در گرجستان به تصمیم‌گیری‌های داخلی و حمایت بین‌المللی وابسته است، در حالی که تهدید نفوذ روسیه همچنان بر سر کشور سایه افکنده است.

با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، سیاست‌های اقتصادی ایالات متحده به‌طور بالقوه شاهد تحولات و آشفتگی‌های شدیدی خواهد بود. در دوره اول، نیروهای مختلف با منافع متفاوت تلاش کردند بر سیاست‌ها تأثیر بگذارند، اما برخی سطوح دولت همچنان به صورت باثبات عمل کردند. در دوره دوم، حضور افراد و گروه‌های جدید، به ویژه در حوزه رمزارزها، می‌تواند هرج و مرج بیشتری را به ارمغان بیاورد. تکنوکرات‌های تحریم که تاکنون ابزارهای اصلی قدرت اقتصادی ایالات متحده را مدیریت کرده‌اند، ممکن است با چالش‌های جدی مواجه شوند و قدرت اقتصادی آمریکا می‌تواند تضعیف شود. کشورهای دیگر و دشمنان ممکن است از این ضعف‌ها بهره‌برداری کنند و نظم جهانی بازنویسی شود.

سقوط بشار اسد در سوریه ضعف‌های استراتژیک ایران را نمایان ساخت و چالش‌هایی مانند قطع خطوط تأمین به حزب‌الله و کاهش نفوذ منطقه‌ای را ایجاد کرد. شکاف‌های ایدئولوژیک میان متحدان ایران افزایش یافته و اعتبار ایران نزد همپیمانانش در منطقه مورد تردید قرار گرفته است. ترکیه نیز جایگاه برتری در سوریه به دست آورده و نفوذ ایران را محدود کرده است. در پاسخ، ایران با تغییر راهبرد و همکاری با گروه‌های مختلف تلاش دارد نفوذ خود را بازیابد. ایالات متحده می‌تواند با تشویق گفتگوی سیاسی فراگیر در سوریه و تعامل دیپلماتیک با ایران، به ایجاد ثبات در منطقه کمک کند.

ایالات متحده باید به اهمیت قدرت نظامی در سیاست خارجی خود توجه کند و از خواب انزواطلبی بیدار شود. تجربه‌های گذشته نشان می‌دهند که نادیده گرفتن نیازهای دفاع ملی می‌تواند به نتایج فاجعه‌باری منجر شود. با تهدیدات جهانی که امروز حتی پیچیده‌تر از دوران جنگ جهانی دوم هستند، حفظ برتری نظامی برای امنیت و رفاه ملی حیاتی است. برتری نظامی هزینه‌بر است، اما بی‌توجهی به آن با هزینه‌های بسیار بیشتری همراه خواهد بود. نیاز به یک اجماع دو حزبی برای تقویت بودجه دفاعی و همکاری با متحدان جهت مقابله با تهدیدات مشترک وجود دارد تا از نفوذ دشمنان جهانی مانند چین و روسیه جلوگیری شود.

تا زمانی که بشار اسد در ۸ دسامبر ۲۰۱۵ از سوریه فرار نکرده بود، بسیاری از کشورها نگران بودند که جایگزینی او منجر به حکومت تندروهای افراطی و هرج‌ومرج در منطقه شود. با این حال، پس از بیش از ۱۳ سال جنگ داخلی و مداخلات ایران و روسیه، دولت اسد سرنگون شد و گروه‌های مخالف کنترل دمشق را به‌دست گرفتند. هیئت تحریر الشام (HTS) در حال حاضر مسئولیت مدیریت انتقال سیاسی را بر عهده گرفته و نیروهای امنیتی خود را مستقر کرده است. اگرچه برخی گمان می‌کنند HTS می‌تواند سوریه را اداره کند، اما مشکلات و چالش‌هایی نظیر کنترل تمامی گروه‌های مسلح و ایجاد ثبات اجتماعی-اقتصادی وجود دارد. جامعه بین‌المللی باید برای جلوگیری از خشونت و فروپاشی بیشتر، به گذار صلح‌آمیز و حمایت اقتصادی از سوریه کمک کند. کمک‌های بشردوستانه و کاهش تحریم‌های اقتصادی، نقشی کلیدی در کمک به بازگشت ثبات به سوریه ایفا خواهند کرد.