مدیریت روابط همکاری ضدتروریسم خارجی در دنیایی رقابتی

نویسندگان: مارک پلیمرپولوس، ادوارد بوگان، و جیمز پتریلا

برای جامعه اطلاعاتی ایالات متحده (IC)، همکاری با خدمات اتصال خارجی عمدتاً از طریق ایستگاه‌های سازمان اطلاعات مرکزی (CIA) در خارج از کشور و تأمین منابع به عنوان یک اولویت اصلی امنیت ملی، یک سنگ‌بنای قاطع در موفقیت‌های استراتژیک ضدتروریسم پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ بوده است. این موفقیت‌ها به شکل از بین بردن طرح‌ریزی تروریستی علیه خاک ایالات متحده و متحدان ظاهر شده‌اند. همچنین این امر باعث شده که مبارزه به‌طور مستقیم به شبکه‌های تروریستی وارد شود و به حذف رهبران و عوامل کلیدی از میدان نبرد جهانی منجر شده است.

برای بیش از دو دهه، این روابط همکاری ضدتروریسم خارجی که عمدتاً توسط افسران سیا توسعه و نگهداری شده‌ و توسط نهادهای متعدد جامعه اطلاعاتی پشتیبانی شده است، به‌طور قابل‌توجهی به جلوگیری از حملات بی‌شمار و نجات جان‌های بی‌شمار در سراسر جهان کمک کرده است. با این حال، توسعه، نگهداری و تسهیل این روابط اغلب به عنوان وجهی نادیده گرفته شده و کم‌درک شده استراتژی ضدتروریسم مورد توجه قرار گرفته است. این همکاری‌ها در زمان رقابت قدرت بزرگ، زمانی که ضدتروریسم نسبت به تهاجم روسیه به Ukraine و تهدیدات چین علیه تایوان کاهش یافته است، اهمیت بیشتری دارند.

با همکاری با خدمات اتصال خارجی، ضروری است که توجه کنیم سیا همچنین با نهادهای دیگر جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و/یا نیروهای ویژه عملیات ایالات متحده به‌طور نزدیک همکاری می‌کند. این منجر به رویکردی جامع‌تر و فراگیرتر به همکاری‌های خارجی می‌دهد و معمولاً با ارزشمندترین روابط اطلاعاتی ایالات متحده همراه است. چنین تلاش‌هایی منجر به برخی از موفقیت‌های اطلاعاتی۱۷۲۴### مدیریت روابط خارجی برای مقابله با تروریسم در جهانی به شدت رقابتی

نوشته شده توسط مارک پولیمروپولوس، ادوارد بوگان، و جیمز پتریلا

برای جامعه اطلاعاتی ایالات متحده (IC)، همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی، عمدتاً از طریق ایستگاه‌های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) در خارج از کشور و تأمین منابع به‌عنوان یک اولویت امنیت ملی اساسی، از ارکان‌ اصلی موفقیت‌های استراتژیک در مقابله با تروریسم بوده است که پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ رخ داد. این موفقیت‌ها به صورت مختل کردن طرح‌های تروریستی علیه خاک ایالات متحده و متحدانش جلوه یافته است. این امر امکان بردن مبارزه به صورت مستقیم به شبکه‌های تروریستی را فراهم کرده و به حذف رهبران و عوامل کلیدی از میدان جهانی نبرد منجر شده است. برای بیش از دو دهه، این روابط خارجی مرتبط با مقابله با تروریسم که عمدتاً توسط افسران سیا و با کمک بسیاری از آژانس‌های جامعه اطلاعاتی توسعه یافته و تقویت شده، به‌طور قابل‌توجهی به مختل کردن بی‌شمار حملات و نجات جان بی‌شمار افراد در سراسر جهان کمک کرده است. با این حال، توسعه، حفظ و تقویت این روابط اغلب به عنوان جنبه‌ای فهم نشده و کم‌ارزش در استراتژی مقابله با تروریسم درک می‌شود. این همکاری‌ها در زمان رقابت قدرت‌های بزرگ حتی اهمیت بیشتری دارند، وقتی که مقابله با تروریسم به نسبت به تهاجم روسیه به اوکراین و تهدیدات چین علیه تایوان کاهش یافته است.

در حین همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی، ضروری است که توجه داشته باشید که سیا نیز به صورت نزدیک با سایر آژانس‌های جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و / یا نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده در حمایت از آن‌ها همکاری می‌کند. این امر، رویکردی جامع‌تر و همه‌جانبه‌تر به شراکت‌های خارجی به ارمغان می‌آورد و معمولاً با روابط اطلاعاتی ارزشمند ایالات متحده تحقق پیدا می‌کند. چنین تلاش‌هایی به برخی از موفقیت‌های اطلاعاتی با بالاترین تأثیر دولت ایالات متحده منجر می‌شود که اغلب علیه بحرانی‌ترین دشمنان آن صورت می‌گیرد. بر اساس مقاله‌ای از پولیتیکو در سال ۲۰۲۲، سیا، آژانس امنیت ملی (NSA)، اداره تحقیقات فدرال (FBI)، کشور‌های بریتانیا و مدیریت اطلاعات داخلی پاکستان (ISI) گزارش شده است که در سال ۲۰۰۶ با هم همکاری کردند تا طرحی هواپیمایی القاعده را مختل کنند که عوامل مستقر در انگلستان، تحت هدایت رهبران القاعده که در پاکستان پنهان شده بودند، سعی داشتند مواد منفجره مایع مبتنی بر پروکسید را بر روی چندین هواپیما به صورت همزمان قاچاق کنند و سپس آن‌ها را در هوای میانه منفجر کنند. مختل شدن این طرح، از طریق دستگیری‌ها در پاکستان و بریتانیا، از یک حمله فاجعه‌بار جلوگیری کرد. به طور جداگانه، اگرچه به طور خاص مرتبط با مقابله با تروریسم نیست، یک مقاله از نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۲ گزارش داد که سیا، NSA، فرماندهی سایبری ایالات متحده و آژانس اطلاعاتی اسرائیل موساد همه همکاری داشتند تا برنامه غنی‌سازی هسته‌ای ایران را خراب کنند، که گفته می‌شود اهداف هسته‌ای کشور را به تأخیر انداخت در حالی که از عواقب مستقیم حملات نظامی جلوگیری کرد که می‌توانست خطر جنگ منطقه‌ای را در پی داشته باشد. در حالی که گزارش شد که این تلاش مشترک موفقیت‌آمیز بود، همچنین گزارش شد که بدافزار هدف‌گذاری‌شده‌ای که در عملیات استفاده شده بود، به طور تصادفی از هدف معین فراتر رفت و سیستم‌هایی را در سراسر جهان آلوده کرد.

سرمایه‌گذاری قدرتمند در روابط خارجی

همانطور که این مثال‌ها نشان می‌دهند، سرمایه‌گذاری قدرتمند در روابط خارجی موجب شرایط اساسی مورد نیاز برای یک استراتژی مؤثر جهانی مقابله با تروریسم می‌شود، و نه فقط در کشورهایی که این همکاری‌ها فعالیت می‌کنند. در اینجا، “سرمایه‌گذاری قدرتمند” شامل مجموعه‌ای از فرصت‌هاست. اول، استقرار پیش‌رو شمار کافی از کارشناسان عملیاتی و تحلیلی در حوزه مقابله با تروریسم در هر کشوری که حضور تروریستی دارد و در صورت نیاز به تسلط بر زبان محلی. دوم، استفاده از تمامی اختیارات ایالات متحده برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات مهم با شرکای خارجی، با تأکید بر شفافیت به دلیل سازگاری محتوای پایه، در حالی که به اشتراک‌گذاری متقابل را در همان جهت ترغیب می‌کند. سوم، تأمین منابع به شدت برای دوره‌های آموزشی برای سرویس‌های اطلاعاتی خارجی تا توانایی‌های خود را در مقابل چشم‌اندازی که به سرعت در حال تغییر است افزایش دهند، با این فرصت که از کارشناسان محلی نیز در مورد جدیدترین تاکتیک‌های دشمن یاد بگیرند. در نهایت، تأمین مالی و / یا تحصیل تجهیزات مناسب برای واحدهای شریک برای مقابله با تهدیدات به صورت موثرتر.

مزایای سرمایه‌گذاری‌های اطلاعاتی

این سرمایه‌گذاری‌ها مجموعه‌ای از شرایط اساسی که برای یک استراتژی مؤثر جهانی مقابله با تروریسم ضروری است را امکان‌پذیر می‌کند و همچنین چندین مزیت ثانویه و حتی ناملموس اصلی را فراهم می‌کند که در صورت عدم حضور آن‌ها در دسترس نخواهد بود. اول و مهم‌تر از همه، این سرمایه‌گذاری‌ها یک جایگاه مداوم در میز تصمیم‌گیری سرویس‌های اطلاعاتی خارجی فراهم می‌کند. هیچ جایگزینی برای این امر در کار مقابله با تروریسم وجود ندارد، زیرا این جایگاه “نفوذ در بازی” و منشا هر فرصت دیگر است که به دنبال آن می‌آید. در اینجا است که به اشتراک‌گذاری اطلاعات قوی دوطرفه امکان‌پذیر می‌شود، همچنین تبادل ارزیابی‌های تهدید و ارزیابی‌های ترتیبات سازمانی تروریستی و اقدامات ساخت و ساز ظرفیت.

توسعه شبکه ضدتروریسم فراملی

علاوه بر موارد فوق، زمانی که این سرمایه‌گذاری‌ها به حداکثر می‌رسند، به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا این رابطه‌ی اطلاعاتی خارجی را به یک شبکه‌ی مؤثرتر و فراملی ضدتروریسم متصل کند تا تهدیدات فراملیتی جاری را بهتر هدف قرار دهد. علاوه بر این، از طریق شراکت نزدیک با خدمات اطلاعاتی خارجی همان‌طور که در بالا ذکر شد، ایالات متحده در بهترین موقعیت ممکن برای مانیتور رفتارها، چه آن‌هایی که مشاهده می‌شوند و چه آن‌هایی که به روش‌های دیگر یاد گرفته می‌شوند، قرار می‌گیرد تا مطمئن شود این رفتارها با قوانین، سیاست‌ها و ارزش‌های ایالات متحده و شرکایش همسو هستند. این بینش‌های حیاتی به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا پاسخگویی صحیح و بهبود مداوم فرهنگ و عملکرد شرکایش را تضمین کند.

مزایای موقعیت‌یابی

در موارد نادری که عمل یک‌جانبه‌ای از ایالات متحده برای حل یک مشکل نیاز است، همه‌ی پارامترهای فوق، هنگامی که به طور کامل فعال شوند، سیاست‌گذاران را در بهترین موقعیت ممکن قرار می‌دهند تا بدانند که چه زمانی این فراخوان را انجام دهند. هنگامی که این سرمایه‌گذاری‌ها از طریق کانال‌های اطلاعاتی انجام می‌شوند، پولیستی ارزشمند را با کشور شریک در خارج۱۷۲۵### مدیریت روابط با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی در مقابله با تروریسم در دنیایی به شدت رقابتی
نوشته شده توسط مارک پلیمروپولوس، ادوارد بوگان و جیمز پتریلا

برای جامعه اطلاعاتی ایالات متحده (IC)، همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی که عمدتاً از طریق پایگاه‌های سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده (CIA) در خارج از کشور صورت می‌گیرد و به عنوان اولویت اصلی امنیت ملی تأمین منابع می‌شود، به عنوان سنگ بنای قاطع موفقیت‌های راهبردی مقابله با تروریسم پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ بوده است. این موفقیت‌ها به شکل مختل کردن توطئه‌های تروریستی علیه خاک ایالات متحده و متحدان آن پدیدار شده‌اند. این روش به ما اجازه داده است که مبارزه را به طور مستقیم به شبکه‌های تروریستی ببریم و منجر به از بین بردن رهبران و عوامل کلیدی در صحنه جهانی شود. برای بیش از دو دهه، این روابط با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی در زمینه مقابله با تروریسم، که عمدتاً توسط افسران سازمان CIA توسعه یافته و تقویت شده و توسط آژانس‌های متعدد جامعه اطلاعاتی (IC) یاری شده‌اند، به‌طور قابل توجهی در مختل کردن حملات بی‌شمار و نجات جان‌های بی‌شمار در سطح جهانی نقش داشته‌اند. با این حال، توسعه، نگهداری، و تقویت این روابط اغلب جنبه‌ای misunderstood و دست‌کم گرفته شده از استراتژی مقابله با تروریسم بوده است. این همکاری‌ها در دوران رقابت ابرقدرت‌ها، زمانی که اهمیت مقابله با تروریسم نسبت به تهاجم روسیه به اوکراین و تهدیدات چین علیه تایوان کاهش یافته است، اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند.

در ضمن کار با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی، مهم است که توجه داشته باشید CIA همچنین به طور نزدیک با دیگر ارگان‌های جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و/یا نیروهای ویژه عملیات ایالات متحده همکاری می‌کند تا از آن‌ها حمایت کند. این همکاری یک رویکرد بسیار جامع‌تر و کلی‌تر به همکاری‌های خارجی به ارمغان می‌آورد و معمولاً با ارزش‌ترین روابط اطلاعاتی برای ایالات متحده رخ می‌دهد. چنین تلاش‌هایی منجر به برخی از موفقیت‌های اطلاعاتی با بیشترین تأثیر دولت ایالات متحده می‌شود، که اغلب علیه حساس‌ترین مخالفان آن است. بنا بر مقاله‌ای در سال ۲۰۲۲ از روزنامه Politico، CIA، آژانس امنیت ملی (NSA)، اداره تحقیقات فدرال (FBI)، همتایان بریتانیایی و اداره خدمات اطلاعاتی بین‌المللی پاکستان (ISI) همگی در سال ۲۰۰۶ با همکاری یکدیگر نقشه عملیات هواپیماربایی القاعده را متوقف کردند که در آن عوامل مستقر در بریتانیا، تحت هدایت رهبری القاعده که در پاکستان مخفی شده بودند، قصد داشتند مواد منفجره مایع بر پایه پرکسید را به دستیاری چندین هواپیما منتقل کرده و سپس آن‌ها را در میانه پرواز منفجر کنند. بازداشت‌ها در پاکستان و بریتانیا از وقوع یک حمله فاجعه‌بار جلوگیری کرد. جدا از این موضوع، هرچند مستقیماً به مقابله با تروریسم مربوط نیست، گزارش شده که CIA، NSA، فرماندهی سایبر ایالات متحده و آژانس اطلاعاتی اسرائیل موساد، در سال ۲۰۱۲ به طور مشترک به خرابکاری در برنامه غنی‌سازی هسته‌ای ایران پرداختند، که بنا بر گزارش‌ها می‌تواند اهداف هسته‌ای کشور را به تأخیر بیندازد در حالی که پیامدهای مستقیم حملات نظامی را که ممکن است به یک جنگ منطقه‌ای منجر شود، اجتناب کنند.

همان‌طور که این مثال‌ها نشان می‌دهد، سرمایه‌گذاری قوی در روابط با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی شرایط اساسی مورد نیاز برای استراتژی مؤثر جهانی مقابله با تروریسم را فراهم می‌کند، و نه فقط در کشورهایی که این همکاری‌ها ممکن شده‌اند. در اینجا، «سرمایه‌گذاری قوی» شامل مجموعه‌ای از فرصت‌هاست. اولاً، استقرار عملیاتی و تحلیل‌گرانه کارشناسان مقابله با تروریسم به تعداد کافی در هر کشوری که حضور تروریستی در آن وجود دارد، با تسلط زبانی که مورد نیاز است. دوم، استفاده از تمام اختیارات ایالات متحده برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات حیاتی با همتایان، با تأکید بر شفافیت با توجه به سازگاری محتوای اصلی، در حالی که تشویق همتایان به بازگشت اطلاعات با همان تمایل به سمت به اشتراک‌گذاری قوی. سوم، تمرکز شدید بر تأمین منابع مربوط به دوره‌های آموزشی برای همتایان به منظور بهبود مستمر قابلیت‌های آن‌ها در برابر چشم‌انداز تهدیدات در حال تغییر، با فرصت یادگیری از کارشناسان محلی درباره تازه‌ترین تاکتیک‌های دشمن مشاهده شده. در نهایت، تأمین مالی و/یا به دست آوردن تجهیزات مناسب برای واحدهای همکار به‌ منظور برای مؤثرترین بودن برای تهدیداتی که با آن‌ها مواجه‌اند.

این سرمایه‌گذاری‌ها شرایط اساسی متنوعی را که برای یک استراتژی مؤثر جهانی مقابله با تروریسم نیاز هستند، قادر می‌سازد و همچنین چندین منفعت ثانویه و حتی نامشهود که در نبود آن‌ها در دسترس نبود، فراهم می‌کند. اول و مهم‌تر از همه، این سرمایه‌گذاری‌ها جایگاه ثابتی در میز تصمیم‌گیری همتایان خارجی فراهم می‌کند. برای این کار در مقابله با تروریسم هیچ جایگزینی وجود ندارد، زیرا این جایگاه به منزله حضور و منشأ هر فرصت دیگری است که بعداً حاصل می‌شود. اینجاست که همکاری اطلاعاتی دوطرفه به طور قوی ممکن می‌شود، و همچنین تبادلات ارزیابی تهدید و ارزیابی ترتیب حملات تروریستی و اقدامات ظرفیت‌سازی و آموزشی. این اقدامات روابط را از وضعیت «خوب‌داشتن» به «ضروری» برای هر دو طرف حرکت می‌دهد. با این سرمایه‌گذاری‌ها و همکاری‌ها، ایالات متحده همچنین می‌تواند نزدیک‌ترین نزدیکی به مراکز قوی تروریستی را حفظ کند. بسته به شکلی که در هر کشور به خود می‌گیرد، هیچ جایگزینی برای داشتن همه اشکال گردآوری اطلاعات به نزدیک‌ترین نقطه ممکن به مسئله وجود ندارد و در صورت امکان، همیشه کاهش دادن پناهگاه امن دشمن.

علاوه بر این، هنگامی که این سرمایه‌گذاری‌ها به حداکثر برسند، به ایالات متحده اجازه می‌دهد این همکاری با همتایان خارجی را به یک شبکه مؤثرتر جهانی مقابله با تروریسم متصل کند تا بهتر به تهدیدات مداوم فرا ملی بپردازد. علاوه بر این، از طریق همکاری نزدیک با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی همان‌طور که در بالا توصیف شد، ایالات متحده در بهترین موقعیت ممکن برای نظارت بر رفتارها، چه آن‌هایی که مشاهده شده و چه آن‌هایی که به شیوه‌های دیگر یاد گرفته شده‌اند، قرار دارد تا اطمینان حاصل شود که این رفتارها مطابق با قوانین، سیاست‌ها و ارزش‌های ایالات متحده و شرکایش است. این بینش های کلیدی به ایالات متحده اجازه می دهد تا مسئولیت‌پذیری صحیح و بهبود مداوم برای فرهنگ و روش‌های شرکایش را تضمین کند. نهایتاً، در موارد نادر که اقدام یک‌جانبه ایالات متحده برای حل یک مشکل لازم می‌شود، تمام پارامترهای فوق، زمانی که به طور کامل فعال شوند، مقامات تصمیم‌گیر را در بهترین موقعیت ممکن قرار می‌دهند تا بدانند چه زمانی باید چنین تصمیمی را اتخاذ کنند.

هنگامی که این سرمایه‌گذاری‌ها از طریق کانال‌های اطلاعاتی انجام می‌گیرند، حسن نیت ارزشمندی را با کشور همکار ایجاد می‌کنند که از چشم عموم خارج است. این خصوصاً در کشورهایی که ایالات متحده به عنوان مورد مطلوب دیده نمی‌شود، بسیار مهم است. کار مقابله با تروریسم شاید سازگارترین موضوع در سراسر تقریباً تمام کشورهای جهان باشد. و در حالی که این واقعیتی ناراحت‌کننده به دلیل وضعیت همه‌گیر تهدید تروریستی جهانی است، در عین حال یک فرصت نیز است. در برخی مکان‌های محدود، این تنها کانال ایالات متحده برای تعامل است، که می‌تواند در مواقع نیاز بحرانی دیگر نیز استفاده شود. به طور مرتبط، رقبای رقابت قدرت‌های بزرگ ترجیح می‌دهند ایالات متحده در بسیاری از کشورهایی که بیشترین تهدیدات تروریستی در آن‌ها جا افتاده است، موفق نباشد و به طور فعال برای تضعیف ایالات متحده در این مناطق تلاش خواهند کرد. روابط با ارزش، مولد، موفق و حتی ضروری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی بسیار سخت‌تر قابل اخلال هستند۱۷۲۶مدیریت روابط همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی در مبارزه با تروریسم در دنیای رو به رقابت

نوشته مارک پلیمروپولوس، ادوارد بوگان، و جیمز پتریلا

برای جامعه اطلاعاتی ایالات متحده (IC)، همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی که عمدتاً از طریق ایستگاه‌های آژانس اطلاعات مرکزی (CIA) در خارج از کشور انجام می‌شود و به عنوان یک اولویت امنیت ملی مهم در نظر گرفته می‌شود، یکی از نقاط عطف موفقیت‌های استراتژیک ضدتروریسم بوده است که پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ رخ داد. این موفقیت‌ها به شکل خنثی‌سازی طرح‌های تروریستی علیه میهن و متحدان ایالات متحده درآمده است. این همکاری‌ها به جنگ مستقیم با شبکه‌های تروریستی و حذف رهبران و عملیات‌کنندگان کلیدی از صحنه جهانی انجامیده است. طی بیش از دو دهه، این روابط همکاری‌های ضدتروریسم که توسط افسران سی‌آی‌ای توسعه‌یافته و عمدتاً پرورش یافته و توسط تعداد زیادی از آژانس‌های IC حمایت شده است، به طور قابل توجهی به خنثی‌سازی حملات بیشمار و نجات جان‌های بیشمار در سطح جهانی کمک کرده‌اند. با این حال، توسعه، نگهداری و تقویت این روابط اغلب جنبه‌ای نادرست و ناشناخته از استراتژی ضدتروریسم بوده‌اند. این همکاری‌ها در زمانی که توجه به ضدتروریسم نسبت به تجاوز روسیه به اوکراین و تهدیدات چین علیه تایوان کاهش یافته، از اهمیت بیشتری برخوردارند.

در حالی که همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی ضروری است، لازم است توجه داشت که سی‌آی‌ای همچنین با سایر آژانس‌های جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و/یا نیروهای ویژه عملیات ایالات متحده در حمایت از آن‌ها همکاری نزدیک دارد. این امر رویکرد بسیار جامع‌تری به همکاری‌های خارجی می‌آورد و معمولاً با ارزشمندترین روابط اطلاعاتی ایالات متحده صورت می‌گیرد. چنین تلاش‌هایی منجر به برخی از موفقیت‌های اطلاعاتی با بیشترین تأثیرگذاری برای دولت ایالات متحده می‌شود که اغلب در برابر بحرانی‌ترین دشمنان آن است.

براساس مقاله‌ای از پولیتیکو در سال ۲۰۲۲، سی‌آی‌ای، آژانس امنیت ملی (NSA)، اداره تحقیقات فدرال (FBI)، همتایان بریتانیایی و اداره اطلاعات خدمات بین‌المللی پاکستان (ISI) به طور مشترک در سال ۲۰۰۶ توطئه‌ای را خنثی کردند که طی آن عملیات‌کنندگان مستقر در بریتانیا تحت هدایت رهبری القاعده که در پاکستان مخفی شده بود، در تلاش بودند مواد منفجره مایع پایه پراکسید را به صورت همزمان به چندین هواپیما قاچاق کرده و سپس آن‌ها را در میانه پرواز منفجر کنند. خنثی‌سازی این توطئه از طریق دستگیری‌ها در پاکستان و بریتانیا مانع وقوع حمله‌ای فاجعه‌بار شد.

مجله نرم‌افزار، همکاری مشترک بین راساسایایی، که خود موروی با نظری برای مشارکت‌های غیرخاص در عمیت‌ها به گفته شود که آثار زاید مخرب احتمالی این همکاری مشترک بود.

چنان‌که این مثال‌ها نشان می‌دهند، سرمایه‌گذاری گسترده در روابط همکاری با اطلاعات خارجی، شرایط بنیادی لازم برای یک استراتژی ضدتروریسم جهانی مؤثر را ممکن می‌کند، نه‌تنها در کشورهایی که این همکاری‌ها بها داده می‌شوند بلکه فراتر از آن‌ها. در اینجا، “سرمایه‌گذاری گسترده” شامل مجموعه‌ای از فرصت‌ها است: اول، اعزام کارکنان متخصص عملیات و تحلیل‌گر ضدتروریسم به کشورهای بحرانی، همراه با تسلط زبانی در صورت نیاز؛ دوم، استفاده از تمامی اختیارات ایالات متحده برای اشتراک‌گذاری اطلاعات حیاتی با همکاران، با تأکید بر شفافیت باتوجه به سازگاری محتوا و تشویق به بازاشتراک‌گذاری با یک جهت‌گیری مشابه.

سوم، به‌کارگیری منابع برای دوره‌های آموزشی همکاران برای بهبود پیوسته توانمندی‌هایشان در برابر شرایط تهدید جدید و همچنین یادگیری از کارشناسان بومی درباره آخرین تاکتیک‌های دشمن. در نهایت، تأمین مالی و/یا تهیه تجهیزات مناسب برای یگان‌های شریک، به‌طوری که در مواجهه با تهدیدها تا حد ممکن مؤثر باشند.

این سرمایه‌گذاری‌ها، شرایط اساسی لازم برای یک استراتژی ضدتروریسم جهانی مؤثر را ممکن می‌سازند و همچنین مزایای جانبی و حتی ناملموسی فراهم می‌کنند که در صورت عدم وجود قابل دستیابی نخواهند بود.

در وهله اول، این سرمایه‌گذاری‌ها یک صندلی مداوم در میز تصمیم‌گیری همکاری‌های خارجی ایجاد می‌کنند. چنین موقعیتی و همکاری‌های کسب‌شده با همتایان خارجی، ایالات متحده را در نزدیک‌ترین فاصله با مقرهای تروریستی حفظ می‌کند. در هر شکلی که این موضوع در داخل یک کشور قرار می‌گیرد، هیچ جایگزینی برای داشتن تمامی اشکال جمع‌آوری اطلاعات در نزدیکی مشکل و، در صورت امکان، کاهش دائمی مأمن دشمن وجود ندارد.

علاوه بر این، هنگامی که این سرمایه‌گذاری‌ها به حداکثر می‌رسند، به ایالات متحده اجازه می‌دهند تا این رابطه همکاری را به شبکه ضدتروریسم فرامرزی موثرتری وصل کند تا به طور بهتر به دنبال تهدیدهای فرامرزی مداوم بگردد. افزون بر این، از طریق همکاری نزدیک با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی همان‌طور که توصیف شد، بهترین موقعیت ممکن برای نظارت بر رفتارها فراهم می‌شود، چه آن‌هایی که مشاهده شده‌اند و چه آن‌هایی که از طرق دیگر یاد گرفته شده‌اند، برای اطمینان از اینکه این رفتارها با قوانین، سیاست‌ها و ارزش‌های ایالات متحده و شرکایش همخوانی دارد. چنین بینش‌های حیاتی به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا حسابرسی مناسب و بهبود پیوسته فرهنگ و روش‌های شرکایش را تضمین کند.

در نهایت، در آن موارد نادر که اقدام یک‌جانبه ایالات متحده برای حل مشکلی لازم است، همه پارامترهای فوق، هنگامی که به طور کامل فعال شوند، سیاست‌گذاران را در بهترین موقعیت ممکن قرار می‌دهند برای دانستن زمانی که تصمیم بگیرند.

هنگامی که این سرمایه‌گذاری‌ها از طریق کانال‌های اطلاعاتی انجام می‌پذیرند، حسن نیت ارزشمندی را با کشور شریک خارج از چشم عموم می‌سازند. این به ویژه در کشورهایی که ایالات متحده به صورت مثبت دیده نمی‌شود اهمیت دارد. کار ضدتروریسم احتمالاً سازگارترین موضوع در تمامی کشورهای جهان است، و با اینکه این واقعیتی تأسف‌بار به دلیل وضعیت فراگیر تهدید تروریستی جهانی است، اما همچنین فرصتی پدید می‌آورد. در مکان‌هایی محدود، این تنها کانال ایالات متحده برای تعامل است که می‌تواند در موارد نیاز حیاتی دیگر استفاده شود.

علاوه بر این، رقابت با قدرت‌های بزرگ ممکن است تمایل نداشته باشند که ایالات متحده در بسیاری از کشورهایی که تهدیدهای تروریستی عمیق‌تر شده‌اند موفق باشد، و فعالانه در تلاش خواهند بود تا در این مناطق به ایالات متحده آسیب برسانند. روابط همکاری با اطلاعات خارجی که کاملاً سازنده، پرثمر و در واقع ضروری‌اند، خیلی سخت‌تر مختل می‌شوند. و آن شرکاء احتمال بیشتری دارند که اطلاعاتی درباره تلاش‌ها برای چنین اخلالی به اشتراک بگذارند، به طوری که هنگامی که به درستی انجام شوند، وضعیت ضد‌جاسوسی ایالات متحده را بهبود می‌بخشند.

ایالات متحده باید این چالش روابط همکاری با اطلاعات خارجی در مبارزه با تروریسم را بپذیرد، زیرا اولویت‌های امنیت ملی را در محیطی با منابع محدود مدیریت می‌کند. خروج از تعهدات پیامی نادرست می‌باشد، و دشمنان اگر ایالات متحده برود، خلأها را پر خواهند کرد. در واقع، در عصر رقابت قدرت‌های بزرگ، ایالات متحده باید روابط همکاری که بر ضدتروریسم تمرکز دارد را تقویت کند. و تقویت دقیقاً به معنای حضور در تعداد کافی و پرورش تخصص‌های عمیق ضدتروریسم و همکاری‌های خارجی، مطابق با مهارت‌های زبانی مورد نیاز می‌باشد، زیرا ایالات متحده خود را در برابر رقبای قدرت بزرگ قرار داده است.

تاریخ چه چیزی می‌تواند به ایالات متحده بیاموزد؟ به عنوان مثال، شرکای همکاری اطلاعات خارجی کامل نیستند و وجود دارد یک طیف وسیع از اثربخشی. برخی از روابط همکاری ارزشمندترین هستند و به طور پیوسته اهمیت داشته‌اند. برخی روابط مشکل‌ساز هستند، با مسائل حقوق بشری که تلاش‌های همکاری ارزشمند را پیچیده می‌کند. برخی روابط به نتایج گوناگونی در طول زمان می‌انجامند. برخی از تلاش‌ها شکست می‌خورند، در حالی که برخی می‌توانند بسیار جنجالی شوند. جورج تنت درباره سی‌آی‌ای گفت: «ما کارهای سخت انجام می‌دهیم.» در این زمینه، این به معنای کار با شرکایی است که گاهی توانا و مایل اما اغلب ناقص‌اند و گاهی برای ایالات متحده چالش‌های سیاسی و قانونی ایجاد می‌کنند. واقعیت این است که این چالش‌ها همچنین بخشی از سیاست‌های ناقص ایالات متحده، مشتق شده از ناکامی‌های سیاستی گذشته آمریکا و مواردی هستند که به وعده‌های خود عمل نکرده است. باوجود چالش‌های سیاسی و قانونی اپیزودیک، چارچوب قانونی برای استفاده از همکاری‌های خارجی اهمیت دارد. ایالات متحده الزاماً به هیچ اختیار جدیدی در سال ۲۰۲۴ نیاز ندارد، زیرا می‌تواند و باید از آن‌هایی که از زمان سپتامبر ۱۱ برقرار مانده‌اند استفاده کند تا نیازهایش را برآورده کند. روابط می‌تواند در هر دو جهت پیچیده باشد، اما آنها قطعاً برای حفظ امنیت مردم آمریکا ضروری و اجتناب‌ناپذیرند. این باید چیزی باشد که آمریکا را بعد از ۲۰۲۴ هدایت کند.

مارک پلیمروپولوس یک محقق ارشد غیرمقیم در شورای آتلانتیک است. او برای بیست و شش سال در آژانس اطلاعات مرکزی (CIA) کار کرده و در سال ۲۰۱۹ در سطح خدمات اطلاعاتی ارشد بازنشسته شده است.

ادوارد بوگان افسر عملیات بازنشسته سی‌آی‌ای با بیست و چهار سال تجربه در عملیات و سیاست امنیت ملی و اطلاعاتی است.

جیمز پتریلا استاد کمکی حقوق در مدرسه حقوق دانشگاه جورج واشنگتن است. او قبل از این به مدت سی سال به عنوان وکیل در آژانس امنیت ملی و آژانس اطلاعات مرکزی کار کرده است.