این یک آزمون استرس دمکراتیک است. حزب حاکم رویای گرجستان اعلام پیروزی کرد پس از رأی‌گیری مهم روز شنبه، اما احزاب مخالف بلافاصله نتایج را به چالش کشیدند در حالی که گزارش‌های زیادی از ارعاب و برخی نظرسنجی‌های خروجی نشان می‌دادند که مخالفان پیشتاز هستند. رئیس‌جمهور غرب‌گرای گرجستان، سالومه زورابیشویلی، با اهل نظر نگرفتن نتایج رسمی و برچسب زدن به انتخابات به عنوان “عملیات ویژه روسیه”، از مردم گرجستان درخواست کرد که روز دوشنبه به خیابان‌ها بیایند. آیا رویای گرجستان قدرت خود را تقویت خواهد کرد و گرجستان را به سمت روسیه و دور از مؤسسات غربی خواهد کشاند؟ آینده مخالفین چیست؟ پاسخ کشورهای متحده و اتحادیه اروپا باید چگونه باشد؟ ما از کارشناسان خود برای دیدگاه‌هایشان نظر گرفته‌ایم.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا به یک برنامه برای سرکوب دولت گرجستان نیاز دارند. حزب حاکم رویای گرجستان، که به سبک خودکامه گرایش دارد و به رهبری میلیاردر بیدزینا ایوانیشویلی هدایت می‌شود، به شکل بحث‌برانگیزی در انتخابات پارلمانی ۲۶ اکتبر این کشور ادعای پیروزی کرد، در حالی که مخالفان طرفدار دموکراسی ادعای تقلب کردند و هیئت نظارت بر انتخابات دفتر سازمان امنیت و همکاری اروپا در نهادهای دمکراتیک و حقوق بشر (ODIHR) تلاش‌های گسترده‌ای را برای ارعاب رأی‌دهندگان و تحریف نتایج ذکر کرده است. تنش‌ها در کشور بالاست، همانطور که احتمال سرکوب دولتی برای حفظ قدرت هست.
نظرسنجی‌های معتبر خروجی که در ۲۶ اکتبر منتشر شدند (از شبکه‌های تلویزیونی متاوری و فورمولات‌وی)، به رویای گرجستان ۴۱ درصد و ۴۲ درصد رای دادند. کمیسیون مرکزی انتخابات گرجستان در تاریخ ۲۶ اکتبر اعلام کرد که رویای گرجستان با حدود ۵۴ درصد پیروز شده است، که با این نظرسنجی‌های معتبر خروجی در تضاد است.
انتخابات در پس زمینه تهدیدهای سنگین خودکامگی و اقدامات دولتی گرجستان، از جمله تهدید به ممنوعیت احزاب مخالف و قانون فشار بر گروه‌های جامعه مدنی که از منابع خارجی تامین مالی می‌شود، برگزار شد.
گرجی‌ها به طور مداوم و در طول سالیان سال، تمایل خود را برای ادغام با اروپا و ناتو ابراز کرده‌اند. روسیه سالهاست که تلاش کرده این گزینه را تضعیف کند، با استفاده از فشار اقتصادی، اطلاعات نادرست، و در سال ۲۰۰۸ جنگ. پروپاگاندیست‌های روسی ادعا کرده‌اند که انتخابات ۲۶ اکتبر شکست برای تلاش‌های غرب برای مهندسی “تغییر رژیم” در گرجستان علامت‌گذار است.
رئیس‌جمهور گرجستان، سالومه زورابیشویلی، که علناً از مخالفین دمکراتیک پشتیبانی کرده است، انتخابات را در تاریخ ۲۷ اکتبر محکوم کرد و نتایج رسمی را نامشروع و حاصل تلاش‌های روسیه برای به زانو درآوردن کشور خواند. وی تجمع عمومی را برای شب ۲۸ اکتبر اعلام کرد.
دولت گرجستان به احتمال زیاد با ادعاهای پیروزی خود ادامه خواهد داد. تجمع مخالفان در روز دوشنبه احتمالاً بزرگ خواهد بود. خشونت، که توسط مقامات به طور مستقیم یا از طریق واسطه‌ها به راه افتاده باشد، می‌تواند اتفاق بیفتد.
ایالات متحده و اروپا (به غیر از نخست‌وزیر هوادار روسیه مجارستان، ویکتور اوربان، که حتی قبل از اعلام نتایج توسط دولت رویای گرجستان را تبریک گفت و ممکن است روز دوشنبه به تفلیس برود) با مجموعه‌ای از تصمیمات حیاتی روبرو هستند. غرب باید تصمیم بگیرد چگونه این انتخابات به وضوح بد را توصیف کند، چگونه به سرکوب حزب حاکم پاسخ دهد (از جمله احتمالاً سناریوی بیلوروسی یا ونزوئلایی از حفظ قدرت از طریق زور)، و چگونه از مردم گرجستان هم در دوره فوری آینده و هم در طولانی‌مدت حمایت کند.
گزارش‌ها نشان می‌دهند که ایالات متحده تحریم‌هایی علیه رهبران گرجستان، از جمله ایوانیشویلی، تدارک دیده است که احتمالاً در صورت وقوع خشونت‌های تحریک شده توسط دولت یا اصرار دولت به تقلب در انتخابات از آنها استفاده خواهد شد. متغیر کلیدی این است که جامعه گرجستان آیا مصمم به مقاومت در برابر اجرای حاکمیت خودکامه است یا نه.
—دنیل فرید، محقق برجسته خانواده وایسر در شورای آتلانتیک و معاون سابق وزیر خارجه ایالات متحده برای اروپا.
به عنوان یک ناظر انتخاباتی، من تاکتیک‌های ارعاب رویای گرجستان را از نزدیک دیدم
برای خدمت به‌عنوان یکی از ناظران کوتاه‌مدت مؤسسه جمهوری‌خواه بین‌المللی برای انتخابات پارلمانی کشور به گرجستان سفر کردم. همانطور که از نزدیک شاهد بودم، ترس‌ها از اینکه حزب حاکم، رویای۱۴۸۸این یک آزمون فشاری برای دموکراسی است. حزب حاکم رویای گرجستان، پس از رأی‌گیری بحرانی روز شنبه اعلام پیروزی کرد، اما احزاب مخالف بلافاصله نتیجه را به چالش کشیدند و گزارش‌های متعددی از ارعاب و برخی نظرسنجی‌های خروجی که نشان دهنده پیشروی مخالفان بود، منتشر شد. رئیس‌جمهور طرفدار غرب، سالومه زورابیشویلی، بدون به رسمیت شناختن نتایج رسمی و رد رقابت به‌عنوان یک «عملیات ویژه روسی»، از گرجی‌ها خواست که روز دوشنبه به خیابان‌ها برای اعتراض بیایند. آیا رویای گرجستان قدرت را تحکیم خواهد کرد و گرجستان را بیشتر به سمت روسیه و دور از نهادهای غربی خواهد کشاند؟ گزینه بعدی برای مخالفان چیست؟ ایالات متحده و اتحادیه اروپا چگونه باید واکنش نشان دهند؟ نظر کارشناسان ما را پرسیدیم.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا به برنامه‌ای برای سرکوب دولت گرجستان نیاز دارند. حزب حاکم رویای گرجستان، که ذهنیت اقتدارگرا دارد و به رهبری بیلیونر بیدزینا ایوانیشویلی می‌باشد، به طرز مشکوکی در انتخابات پارلمانی ۲۶ اکتبر این کشور ادعای پیروزی کرده است، در حالی که مخالفان طرفدار دموکراسی مدعی تقلب شده‌اند و مأموریت نظارت بر انتخابات دفتر سازمان امنیت و همکاری اروپا برای نهادهای دموکراتیک و حقوق بشر (ODIHR) تلاش‌های گسترده‌ای برای ارعاب رأی‌دهندگان و دستکاری نتایج ذکر کرده است. تنش‌ها در کشور بالا است و احتمال سرکوب دولتی برای حفظ قدرت زیاد است.
نظرسنجی‌های خروجی معتبر منتشر شده در ۲۶ اکتبر (از طرف Mtavari و Formula TV) به ترتیب به حزب رویای گرجستان ۴۱ درصد و ۴۲ درصد از آرا را اختصاص دادند. کمیسیون انتخابات مرکزی گرجستان به‌طور رسمی در ۱۴۸۹این یک آزمون استرس دموکراسی است. حزب حاکم جورجیا، به نام رویای گرجی (Georgian Dream)، اعلام پیروزی کرد پس از رأی حساس روز شنبه، اما احزاب مخالف بلافاصله نتیجه را به چالش کشیدند در حالی که گزارش‌های متعددی از ارعاب و برخی نظرسنجی‌های خروجی نشان می‌دادند که مخالفان پیشرو هستند. رئیس‌جمهور پروغربی، سالومه زورابیشویلی، از به رسمیت شناختن نتایج رسمی امتناع ورزیده و این مسابقه را به عنوان “عملیات ویژه روسی” رد کرد و از گرجی‌ها خواست دوشنبه تظاهرات کنند. آیا رویای گرجی قدرت را تحکیم می‌کند و گرجستان را به سوی روسیه و دور از نهادهای غربی می‌کشد؟ قدم بعدی برای مخالفان چیست؟ ایالات متحده و اتحادیه اروپا (EU) چگونه باید پاسخ دهند؟ از کارشناسان خود برای نظراتشان نظرسنجی کردیم.
آمریکا و اتحادیه اروپا نیاز به برنامه‌ای برای سرکوب دولت گرجستان دارند.
حزب حاکم خودکامه‌مواب جورجیا، به رهبری میلیاردر بیدزینا ایوانیشویلی، به طور مشکوکی ادعای پیروزی در انتخابات پارلمانی کشور در ۲۶ اکتبر کرد، در حالی که مخالفان دموکراسی اعلام تقلب کردند و ماموریت نظارت انتخابات دفتر نهادهای دموکراتیک و حقوق بشر سازمان امنیت و همکاری در اروپا (ODIHR) به تلاش‌های گسترده برای ارعاب رأی‌دهندگان و دستکاری نتایج اشاره کرد. تنش‌ها در کشور بالا است، همانطور که احتمال سرکوب دولت برای حفظ قدرت برای سرکوب نیز بالا است.
نظرسنجی‌های خروجی معتبر که در ۲۶ اکتبر منتشر شد (از شبکه‌های تلویزیونی متاوری و فرمولا) به حزب رویای گرجی ۴۱ درصد و ۴۲ درصد از آراء را اختصاص دادند. کمیسیون مرکزی انتخابات گرجستان رسماً در ۲۶ اکتبر اعلام کرد که حزب رویای گرجی با حدود ۵۴ درصد پیروز شده است، که با این نظرسنجی‌های خروجی معتبر در تضاد بود.
انتخابات در بحبوحه تهدیدات و اقدامات خودکامه رو به افزایشی از سوی دولت گرجستان برگزار شد، از جمله تهدید به ممنوعیت احزاب مخالف و قانونی که بر روی گروه‌های جامعه مدنی که بودجه خارجی دریافت می‌کنند فشار می‌آورد.
گرجی‌ها به طور مداوم و طی سال‌ها تمایل خود را برای همگرایی با اروپا و ناتو نشان داده‌اند. روسیه سال‌ها است که تلاش می‌کند این گزینه را تضعیف کند، با استفاده از فشار اقتصادی، اطلاعات غلط و در سال ۲۰۰۸، جنگ. تبلیغات‌چیان روسی افتخار کرده‌اند که انتخابات ۲۶ اکتبر شکست تلاش‌های غرب برای مهندسی “تغییر رژیم” در گرجستان است.
رئیس‌جمهور گرجستان، سالومه زورابیشویلی، که به‌طور عمومی از مخالفان دموکراتیک حمایت کرده است، انتخابات را در ۲۷ اکتبر محکوم کرد و نتایج رسمی را نامشروع و محصول تلاش‌های روسی برای تحت‌سلطه قرار دادن کشور توصیف کرد. او برای عصر ۲۸ اکتبر تظاهرات عمومی را اعلام کرد.
احتمال دارد که دولت گرجستان به ادعاهای پیروزی خود ادامه دهد. احتمالاً تظاهرات مخالفان در روز دوشنبه عظیم خواهد بود. خشونت، تحریک شده توسط مقامات به‌طور مستقیم یا از طریق نمایندگان، ممکن است به وقوع بپیوندد.
ایالات متحده و اروپا (به استثنای نخست‌وزیر طرفدار روسیه مجارستان، ویکتور اوربان، که حتی پیش از اعلام نتایج توسط دولت، رویای گرجی را تبریک گفته بود و ممکن است روز دوشنبه به تفلیس سفر کند) با مجموعه‌ای از تصمیم‌های سرنوشت‌ساز مواجه هستند. غرب باید تصمیم بگیرد چگونه این انتخابات‌های آشکاراً بد را ارزیابی کند، چگونه به سرکوب حزب حاکم پاسخ دهد (شامل احتمال سناریوی مشابه بلاروس یا ونزوئلا برای حفظ قدرت از طریق زور) و چگونه از مردم گرجستان هم در دوره کوتاه مدت پیش رو و هم در بلند مدت حمایت کند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که ایالات متحده آماده تحریم‌هایی علیه رهبران گرجستان، از جمله ایوانیشویلی، شده است که احتمالاً در صورت وقوع خشونت تحریک‌شده توسط دولت یا ادامه تقلب در انتخابات از سوی دولت، این تحریم‌ها اعمال خواهند شد. متغیر کلیدی این خواهد بود که آیا جامعه گرجستان توانایی مقاومت در مقابل تحمیل حکومت اقتدارگرا را به طور پایدار دارد یا خیر.
—دنیل فرید، یکی از همکاران برجسته خانواده ویزر در شورای آتلانتیک و معاون پیشین وزیر امور خارجه ایالات متحده برای اروپا.
به عنوان ناظر انتخابات، تاکتیک‌های ارعاب رویای گرجی را از نزدیک دیدم.
من به گرجستان سفر کردم تا به عنوان یکی از ناظران کوتاه‌مدت بنیاد بین‌المللی جمهوری‌خواه برای انتخابات پارلمانی کشور خدمت کنم. همانطور که از نزدیک شاهد بودم، ترس از اینکه حزب حاکم، رویای گرجی، از تاکتیک‌های تهاجمی و غیرقانونی برای به دست آوردن پیروزی استفاده کند، محقق شد.
تا پیش از انتخابات، کمپین سیستماتیک و فراگیری از ارعاب وجود داشت. یکی از داستان‌های متداولی که شنیدم این بود که کارفرمایان کارمندان را مجبور می‌کردند شناسنامه‌های خود را تحویل دهند تا یا از رأی دادن جلوگیری کنند یا اینکه آن شناسنامه‌ها برای تقلب در انتخابات استفاده شوند.
در روز انتخابات، قوانین محدودکنندهٔ مواد تبلیغاتی و تبلیغات نزدیک به ایستگاه‌های رأی‌گیری بدون هیچ شرمی نادیده گرفته شدند. آشکارترین نقض را در شهر تکیبولی دیدم، جایی که یک صفحه نمایش بزرگ ویدیویی از شهردار تفلیس، یکی از اعضای رویای گرجی، را پخش می‌کرد که سخنرانی می‌کرد و صدایش در سیستم بلندگوی شهر طنین می‌انداخت. به علاوه، در بیشتر ایستگاه‌های رأی‌گیری که بازدید کردم، گروه‌هایی از مردم بیرون ایستگاه حاضر بودند و رأی‌دهندگان را تماشا می‌کردند و جوی از نظارت ایجاد می‌کردند. آنها اغلب مردان بزرگ و ترسناک به نظر می‌رسیدند که در گروه‌های سه یا چهار نفره بودند، بدون صحبت فقط در حال تماشا کردن.
همچنین شاهد فعالیت‌های آنچه که به نظر می‌رسید سازمان‌های ناظر قلابی باشند که برای “نظارت” بر انتخابات اعزام شده‌اند بودیم. در شهر کوچک ساتسیره، با زنی ملاقات کردم که برای سازمانی به نام “سازمان بین‌المللی وکلای گرجستان” کار می‌کرد. برای یک ساعت و نیم مشاهده کردیم که او به رأی‌دهندگان نزدیک می‌شد و آنها را به سمتی از یک ساختمان مجاور می‌برد که دیده نمی‌شدند. وقتی از او پرسیدیم چه می‌کند، سریعاً دور شد در حالی که مردی دیگر که نیز ایستگاه را “نظارت” می‌کرد از ما خواست که برویم. بدتر از همه، در داخل هر ایستگاهی که بازدید کردم شاهد دوربینی کوچک بودم که به سمت غرفه‌های رأی‌گیری یا صندوق‌های رأی‌گیری نشانه رفته بود. به من گفتند که آنها توسط رویای گرجی یا مقامات انتخابات، ظاهراً برای امنیت و جلوگیری از تقلب در رأی‌گیری، نصب شده‌اند.
این همه پیام واضحی داشت: ما در حال تماشا کردن هستیم.
—لسی شد، یک همکار غیر مقیم در مرکز اوراسیا شورای آتلانتیک و رئیس ارتباطات ریسینگ.
این انتخابات ناقص تنها زنگ خطر در مبارزه مخالفان با نفوذ روسیه بود.
مبارزه برای دموکراسی گرجستان اکنون به خیابان‌ها کشیده شده است، که دقیقاً همان‌جایی است که بیشتر ناظران انتظار داشتند که به پایان برسد. پس از انتخاباتی که توسط ناظران بین‌المللی به عنوان خرید آراء، رأی‌های دوتایی و ارعاب رأی‌دهنده خدشه‌دار شده بود، ادعای حزب حاکم رویای گرجی مبنی بر به‌دست آوردن اکثریت پارلمانی هیچ مشروعیت‌ای ندارد. در واقع، این ادعا مضحک است. علاوه بر این، امتناع زورابیشویلی از به رسمیت شناختن نتیجه و درخواست او برای تظاهرات خیابانی، به‌طور کامل مؤید ریاست‌جمهوری عمدتاً تشریفاتی است، تنها نهادی از دولت گرجستان که توسط روسیه تصرف نشده است، با مخالفان پروغربی گرجستان.
خطوط نبرد شکل گرفته‌اند. پس چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر ادعای زورابیشویلی مبنی بر اینکه گرجستان قربانی عملیات ویژه روسیه است صحیح باشد- و تعداد کمی از ناظران جدی منطقه شک دارند که اینطور است – منطقی است که کرملین و نیابتی‌های گرجستان آنها نیز برنامه‌ریزی برای روز بعد دارند.
انتخابات پارلمانی ۲۰۲۴ گرجستان وارد فاز “میدان” خود شده است. سه نتیجه ممکن است: این می‌تواند به تکرار انقلاب صلح‌آمیز رز گرجستان در سال ۲۰۰۳ منجر شود که تظاهرات خیابانی دولتی فاسد و استبدادی را برکنار کرد. می‌تواند به سرکوب و فرونشاندن خشونت‌آمیز مخالفان دموکراتیک، با کمک مخفیانه روسیه، مانند اتفاقی که در بلاروس در سال ۲۰۲۰ رخ داد، منجر شود. یا می‌تواند بهانه‌ای برای مداخله مستقیم روسیه، مانند اوکراین در سال ۲۰۱۴، فراهم کند. بیش از دو دهه پس از اینکه جامعه مدنی گرجستان در انقلاب رز بالغ شد، کشور در حال حرکت به سوی دور دیگری است. انتخابات عمیقاً ناقص این آخر هفته تنها آغاز راه بود.
—برایان ویت‌مور، یک همکار ارشد غیر مقیم در مرکز اوراسیا شورای آتلانتیک، یک استادیار دانشگاه تگزاس-آرلینگتون، و بنیان‌گذار و مجری پادکست پاور ورتیکال.
جامعه بین‌المللی باید مشروعیت این انتخابات را زیر سوال ببرد.
کمیسیون انتخابات مرکزی گرجستان (CEC)، یک نهاد دولتی، گزارش داده است که حزب حاکم رویای گرجی تاکنون حدود ۵۴ درصد آراء را دریافت کرده است. رهبران مخالف نگرانی‌هایی را ابراز کرده‌اند که CEC ممکن است تحت فشار حزب حاکم در طول این انتخابات حیاتی باشد. اکنون CEC تحت نظر عموم قرار گرفته است به دلیل تخلفات گسترده‌ای که در حوزه‌های رأی‌گیری در خارج از شهرهای بزرگ گرجستان رخ داده است، که مشروعیت این انتخابات را زیر سوال برده است.
در واقع مشکوک است که در کشوری که ۷۹ درصد جمعیتش از عضویت در اتحادیه اروپا حمایت می‌کنند، ۵۴ درصد به حزبی رأی دهند که اخیراً با تصویب قانون بحث‌برانگیز عاملان خارجی و قانون برون‌مرزی، شکافی بین گرجستان و شرکای غربی‌اش ایجاد کرده است.
پیش از پذیرش نتایج انتخابات که به شدت مورد مناقشه قرار گرفته‌اند، جامعه بین‌المللی باید مشروعیت این انتخابات را زیر سوال ببرد.
تخلفاتی مانند پر کردن صندوق‌های رأی و ارعاب رأی‌دهنده به نظر می‌رسد که تأثیر “قابل‌توجهی بر نتایج انتخابات” داشته‌اند، همانطور که یکی از گروه‌های ناظر گفته است. هر دو سازمان بین‌المللی شفافیت و جامعه بین‌المللی برای انتخابات عادلانه و نظارت گزارش داده‌اند که ۱۰ درصد یا بیشتر از آراء توسط “تقلب سیستماتیک” و “تخلف گسترده” تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.
زندگی اجتماعی گرجی و ناظران بین‌المللی در حال پیمایش فرآیند چالش برانگیز برای اطمینان از این هستند که آراء مردم گرجستان به طور دقیق شمارش شوند، سیاست‌گذاران غربی باید دو نکته را در ذهن داشته باشند:
۱. مردم گرجستان دارند همه تلاش خود را می‌کنند تا کشور را در مسیر غربی نگه دارند، از جمله با رأی دادن و داوطلبی برای نظارت بر انتخابات، اما آنها در میدان بازی برابر نیستند.
۲. دور کردن گرجستان از غرب تنها به نفع محور روسیه-چین-ایران خواهد بود، که می‌تواند گرجستان را به یک سیاهچاله اقتصادی تبدیل کند اگر دولت گرجستان از اجتناب از تحریم‌ها و کنترل‌های صادراتی حمایت کند.
—مایا نیکولادزه، مدیر همکاری در ابتکار دولت اقتصادی در مرکز جغرافیایی شورای آتلانتیک.
انتخابات با ارعاب و نظارت معیوب بود. زورابیشویلی حق دارد آنها را به رسمیت نشناسد.
نتایج رسمی کمیسیون مرکزی انتخابات (CEC) درباره انتخابات پارلمان گرجستان نگرانی‌های جدی درباره یکپارچگی فرآیند انتخاباتی ایجاد کرده است.
همانطور که سازمان‌های نظارتی داخلی گرجستان و ناظران بین‌المللی متذکر شده‌اند، انتخابات با دستکاری نتایج از طریق استفاده راهبردی از ارعاب، نظارت و مداخلات هدفمند در مناطق آسیب‌پذیر سیستم رأی‌گیری معیوب بوده است. به سختی می‌توان باور کرد که حزب رویای گرجی بالاترین تعداد آراء خود را از زمان انتخابات ۲۰۱۲ دریافت کرده باشد، با توجه به اعتراضات گسترده در بهار امسال علیه قانون “عامل خارجی” و در حالی که شرکت‌کنندگان زیادی در رأی‌گیری شرکت کردند.
اوگن مورفی، رئیس مأموریت نظارت بر انتخابات سازمان امنیت و همکاری در اروپا (OSCE) ODIHR، به این نتیجه رسید که انتخابات پارلمانی “مطابق با اصول دموکراتیک بین‌المللی” نبوده است. با توجه به استانداردهای معمولاً محدود شده نظرات OSCE در مورد انتخابات، بیانیه ODIHR به طرز چشمگیری انتقادی بود برای یک نهاد دیپلماتیک و شواهدی که بسیاری از ادعاهای ملی و بین‌المللی ناظران را پشتیبانی می‌کرد، ارائه کرد.
من نیز تکرار می‌کنم اظهارات زورابیشویلی را مبنی بر اینکه انتخابات یک “عملیات ویژه روسی” بودند، و او حق دارد که نتایج را به رسمیت نشناسد. مردم گرجستان شایسته انتخابات آزاد و عادلانه‌ای هستند که با انواع تخلفاتی که هم ناظران ملی و هم بین‌المللی در روز شنبه مشاهده کردند، مشخص نباشند.
—لورا لیندرمَن، یک همکار ارشد غیر مقیم در مرکز اوراسیا شورای آتلانتیک و یک همکار ارشد و مدیر برنامه در مؤسسه آسیا و قفقاز مرکزی در شورای سیاست خارجی آمریکایی.
پس از انتخابات، آزادی‌های مدنی گرجی‌های در خطر است.
انتخابات پارلمانی این آخر هفته در گرجستان عمدتاً مطابق پیش‌بینی‌های تیره و تار بسیاری از کارشناسان پیش رفته است. حزب حاکم رویای گرجی ظاهر به تقلب کرده است، عمدتاً از طریق ارعاب گسترده رأی‌دهندگان، به‌ویژه در شهرهای کوچک و مناطق روستایی. کمیسیون انتخاباتی طرفدار رویای گرجی حزب حاکم را پیروز اعلام کرد، رأی‌دهندگان و احزاب مخالف به طور قابل‌اعتماد ادعای تقلب انتخاباتی کردند و به نظر می‌رسد تفلیس برای اعتراضات خیابانی گسترده در عصر دوشنبه آماده است. اوضاع می‌تواند زشت شود اگر دولت از مواد کنترل جمعیت جدیدی که به آن افتخار کرده است استفاده کند یا اگر اوباشی را برای ضرب و شتم معترضان به‌کار گیرد همانطور که در ماه مه انجام داد.
در خطر پس از این انتخابات مورد مناقشه، چیزی کمتر از آزادی‌های مدنی گرجی‌ها نیست. با تحریک ایوانیشویلی، رویای گرجی قبلاً قوانینی برای آزار گروه‌های جامعه مدنی و به طور عمده جرم انگاری همجنس‌گرایی تصویب کرده است، که هر دو می‌توانند توسط حزب برای سرکوب مخالفت و زندانی کردن مخالفان سیاسی استفاده شوند اگر در قدرت باقی بمانند. “قانون عامل خارجی” و “قانون تبلیغات LGBTQI+ رویای گرجی” به طور مستقیم از کتاب بازی روسیه گرفته شده‌اند. اما حزب حاکم در آنجا متوقف نمی‌شود. رهبران آن تعهد کرده‌اند که قانونی برای ممنوعیت احزاب سیاسی مخالف و قانونی‌سازی یک خودکامگی تک‌حزبی به سبک بلاروسی تصویب کنند. تاکنون رویای گرجی به خوبی به اهداف خود در محدود کردن آزادی‌های شهروندان خود عمل کرده است. باید به رهبران حزب باور داشته باشیم که این تنها آغاز است.
ایالات متحده باید به حمایت از حق گرجی‌ها برای تعیین سرنوشت و انتخابات آزاد و عادلانه ادامه دهد. مهم‌تر از آن، دولت بایدن باید آماده پاسخ سیاستی قابل‌توجهی باشد در صورت استفاده مقامات گرجستان از خشونت بیشتر علیه معترضان یا مخالفان سیاسی.
—آندرو دی‌آنیری، یک همکار مقیم در مرکز اوراسیا شورای آتلانتیک.
