ناتو به یک دفاع “مناظر جهنمی” با سرعت “رپلیکیتور” نیاز دارد.

متن اصلی طولانی است و به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود که هر کدام مضامین و نقطه نظرات خاصی را پوشش می‌دهند. سعی می‌کنم با رعایت پاراگراف بندی به طور کامل این متن را ترجمه کنم.

یک دفاع مبتنی بر رویکرد “مناظر جهنمی” ناتو، شامل تسلیحات انبوه ارزان و مؤثر، مشابه با برنامه ایالات متحده برای منطقه هند و اقیانوس آرام، می‌تواند بازدارندگی را به طرز چشمگیری افزایش دهد و در صورت نیاز، دفاع بسیار مؤثری برای صحنه اروپایی فراهم آورد. پیروی از فرآیند خرید «رپلیکیتور» وزارت دفاع ایالات متحده ممکن است استقرار آن را به دو یا سه سال کاهش دهد.

این گزارش توضیح می‌دهد که چگونه چنین رویکرد و فرآیندی می‌تواند سه معیار حیاتی کشتار، زمانبندی و مقرون به صرفه بودن را که برای غلبه ناتو بر نظامی روسیه که به وضوح قادر به انجام یک کمپین چند بعدی گسترده است، با هزینه‌ای به‌طور قابل توجهی کمتر از قابلیت‌های نظامی متعارف، برآورده کند. یک دفاع “مناظر جهنمی” که با این سرعت سریع ساخته شده و قابلیت‌های آمریکایی و اروپایی را در بر می‌گیرد، تمام مسائل ناتو را حل نمی‌کند – قابلیت‌های متعارف همچنان ضروری است و به ویژه برای یک درگیری طولانی – اما به‌طور قابل توجهی تعادل نظامی را در صحنه اروپایی به نفع ناتو تغییر خواهد داد.

“مناظر جهنمی” یک اصطلاح غیررسمی است که توسط فرماندهان ایالات متحده در منطقه هند و اقیانوس آرام برای توصیف استفاده گسترده از سیستم‌های بدون سرنشین برای جمع‌آوری سریع نیروهای جنگی استفاده شده است. کاتلین هیکس، معاون وزیر دفاع آمریکا اهداف فرآیند دستیابی به رپلیکیتور را به‌عنوان استقرار سیستم‌های خودکار در اندازه‌های چندین هزار، در چندین حوزه، در محدوده زمانی ۱۸ تا ۲۴ ماه توصیف کرد.

عناصر کلیدی یک رویکرد مناظر جهنمی/رپلیکیتور برای صحنه اروپایی شامل تسریع در کسب و اجرای قابلیت‌های حیاتی به خصوص در خطوط تماس جلویی در شمال شرقی ناتو و در دریاها – بالتیک، سیاه، مدیترانه، شمال – است که برای کنترل ناتو حیاتی می‌باشند. این قابلیت‌های جلویی و دریایی پشتیبانی و یا تکمیل می‌شوند با اقداماتی در مناطق عقبی برای تسریع تولید تسلیحات و افزایش مقاومت. قابلیت‌های ضروری شامل:

تعداد زیادی از وسایل نقلیه بی‌سرنشین کم‌هزینه خودکار برای هر دو منطقه هوایی-زمینی و دریایی، که قابلیت‌هایی از جمله اطلاعات، نظارت و شناسایی (ISR) تا مکان‌یابی و حمله را ارائه می‌دهند.

پیش‌جای‌دهی قابلیت‌های نوع رپلیکیتور برای جنگ‌های هوایی-زمینی و دریایی به منظور پشتیبانی از ظرفیت درگیری سریع، از جمله سازمان‌دهی نیروهای پیشرو پیشرفته ناتو برای بهره‌برداری از قابلیت‌های رپلیکیتور، و پشتیبانی از چنین اقداماتی توسط موانع پیشرفته شامل معادن زمینی و دریایی در خطوط تماس بالقوه، مقابله سریع با حمله اولیه را فراهم می‌کند.

توسعه سریع قابلیت‌های صنعتی، هم اروپایی و هم آمریکایی، همانطور که با ساخت سریع یک کارخانه مهمات جدید در ایالات متحده در ده ماه نشان داده شد؛ و ساخت ادامه دار یک کارخانه مواد منفجره مهمات در فرانسه که قرار است یک سال طول بکشد؛ و شامل مشارکت تأمین کنندگان غیر سنتی تجاری، همانطور که توسط کارخانه “آرسنال” برنامه‌ریزی شده در ایالات متحده مثال زده شده است که قرار است هزاران وسیله نقلیه بی‌سرنشین تولید کند.

حمایت/مشارکت دولت شامل تأمین مالی و مشوق‌های مالیاتی برای هزینه‌های سرمایه، ولی بهینه‌سازی کارایی از طریق طراحی‌ها و عملیات‌های پیمانکار که ممکن است شامل کارخانه‌هایی با مالکیت دولتی، طراحی و بهره‌برداری توسط پیمانکار (GOCODEO) باشد.

مشارکت ارائه‌دهندگان پیشرفته بخش خصوصی در امنیت سایبری برای پشتیبانی از مقاومت به ارائه‌دهندگان تجاری قابلیت‌های تولید و به زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه برق، خطوط لوله گاز، و منابع آب که برای تولید صنعتی مؤثر ضروری هستند.

مشخص است که قابلیت‌های سیستم‌های بدون سرنشین برنامه‌ریزی شده برای ظرفیت‌های مناظر جهنمی (از طریق فرآیند رپلیکیتور) در منطقه هند و اقیانوس آرام و آنهایی که در این مقاله برای صحنه اروپایی توصیه شده‌اند، با قابلیت‌های سیستم‌های بدون سرنشین که هم‌اکنون در جنگ روسیه و اوکراین در حال استفاده هستند، همپوشانی دارند. بر این اساس، درس‌های آموخته شده از آن جنگ در بحث زیر ادغام شده‌اند، از جمله یک بخش جداگانه که وسایل نقلیه بدون سرنشین را در سیاق جنگ روسیه و اوکراین مورد بررسی قرار می‌دهد. با وجود اینکه استفاده از سیستم‌های بدون سرنشین توسط هر دو طرف در آن جنگ تا حدی به صورت موقتی (گرچه مؤثر) بوده است، این مقاله تمرکز بر ایجاد استراتژی‌های عملیاتی و صنعتی برای ناتو دارد همانطور که به طور سیستماتیک‌تر در منطقه هندوپاسیفیک از طریق این رویکرد مناظر جهنمی و فرآیند رپلیکیتور در حال انجام است.

بحث زیر چالش‌هایی که ناتو با آن‌ها روبروست را توصیف می‌کند و سپس شرح می‌دهد که چگونه یک دفاع مناظر جهنمی/رپلیکیتور می‌تواند برای مواجهه با آن چالش‌ها اقدام کند.

I. چالش ناتو
ناتو در پی تقویت قابلیت‌های بازدارندگی و دفاعی خود با یک چالش دوگانه مواجه است. از یک سو، روسیه نه تنها توانایی خود در مبارزه با یک کمپین متعارف طولانی را نشان داده است، بلکه تلاش‌های قابل توجهی برای افزایش قابلیت‌های نظامی خود انجام داده است. از سوی دیگر، در حالی که ناتو طرح‌های منطقه‌ای را برای مقابله با تهدید روسیه تصویب کرده است، کشورهای ناتو – همانطور که وضعیت ارتش‌های بزرگ اروپایی مانند بریتانیا، فرانسه و آلمان نشان می‌دهد – از داشتن ظرفیت‌های ضروری برای اجرای آن طرح‌ها فاصله دارند.

A. روسیه
تهدید روسیه از نیات و قابلیت‌ها نشأت می‌گیرد. از نظر نیات، کریستوفر کاولی، فرمانده عالی ناتو در اروپا، شهادت داد که او معتقد است “روسیه تقویت خواهد شد [فراتر از اوکراین]… در برهه‌ای، آن‌ها به تجاوز بیشتری متعهد خواهند شد.” همچنین، سلست والندر، معاون وزیر دفاع آمریکا برای امور امنیت بین‌المللی، بیان کامل خود را با ژنرال کاولی به اشتراک گذاشت: “پوتین در اوکراین متوقف نخواهد شد.” ناتو به عنوان یک کل به خطر ادامه تجاوز روسیه پی برده است، و بیانیه نشست بالای سران ناتو در ژوئیه ۲۰۲۴ خاطرنشان کرد، “روسیه همچنان مهم‌ترین و مستقیم‌ترین تهدید برای امنیت متحدین است”، و یکی که “در درازمدت باقی خواهد ماند.”

در حالی که نمی‌توان با قطعیت درباره زمان هرگونه تجاوز آینده روسیه صحبت کرد، اما بسیاری از رهبران و کارشناسان دفاعی ناتو احتمال وقوع چنین درگیری را در نسبتاً قریب الوقوع مطرح کرده‌اند. به عنوان مثال، ژنرال ایرک کریستوفرسن از نروژ گفت: “فرصت فعلی حداقل برای یک یا دو سال، شاید سه، باز خواهد ماند، که در آن زمان باید سرمایه‌گذاری بیشتری در نیروهای دفاعی خود داشته باشیم.” همچنین، جک واتلینگ از مؤسسه خدمات پادشاهی برای اتحادهای دفاعی بریتانیا (RUSI) به اهمیت “اطمینان از اینکه نیروهای مسلح بریتانیا تا پایان ۲۰۲۷ به همراهی با متحدین اروپایی ناتو در ایجاد یک پوزیشن بازدارنگ مناسب عمل می‌کنند” اشاره کرده است.

نخست وزیر وقت استونی، کایا کالاس – که بعداً به عنوان دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا منصوب شد – تهدید نظامی کرملین را به ناتو توصیف کرد: “ارزیابی‌های اطلاعاتی ما آن را سه تا پنج سال تخمین می‌زنند، و این بسیار بستگی به نحوه مدیریت اتحاد و حفظ وضعیت ما در مورد اوکراین دارد.” همچنین، وزیر دفاع دانمارک، ترولس لوند پائولسن، بیان داشت: “نمی‌توان این را حذف کرد که در یک دوره سه تا پنج سال، روسیه ماده ۵ و همبستگی ناتو را آزمایش کند.” وزیر دفاع آلمان، بوریس پیستوریوس، زمان آماده‌باش را دیرتر اعلام می‌کند – ۲۰۲۹: “ما نباید باور کنیم که پوتین در مرزهای اوکراین متوقف خواهد شد اگر که به آنجا برسد.”

از نظر قابلیت‌ها، حتی در حالیکه جنگ علیه اوکراین را ادامه می‌دهد، روسیه رویکرد‌های عملیاتی و تاکتیکی خود را تطبیق داده؛ بودجه دفاعی و تولید صنعتی نظامی خود را افزایش داده؛ به اندازه نیروهای خود افزوده و همچنان در حال برنامه‌ریزی بیشتری است؛ حمایت قابل توجهی از چین، کره شمالی و ایران دریافت کرده؛ و به رغم ضررهای قابل توجه زمینی و دریایی دریای سیاه، نیروهای هوایی، فضایی، سایبری و اکثر قابلیت‌های دریایی خود را حفظ کرده است. “نیروهای استراتژیک، هواپیمایی طولانی‌برد، قابلیت‌های سایبری، قابلیت‌های فضایی، و قابلیت‌های طیف الکترومغناطیسی خود هیچ ظرفیتی را از دست نداده‌اند.” ژنرال کاولی شهادت داده است. “نیروی هوایی تعدادی هواپیما را از دست داده، اما تنها حدود ۱۰ درصد از ناوگان آن‌ها. نیروی دریایی در دریای سیاه دچار آسیب‌هایی شده است – اما در جای دیگری نه – و فعالیت‌های دریایی روسیه در سطح جهانی در اوج قابل ملاحظه‌ای است.”

به عنوان مثال، روسیه:

قصد دارد ۶ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) را بر روی نظامی هزینه کند.
تقریباً ۱۵۰۰ تانک به نیروهای خود در سال تحویل می‌دهد همراه با تقریباً ۳۰۰۰ وسیله جنگی زرهی از انواع مختلف، در حالی که تولید موشک خود را به میزان مشابهی افزایش می‌دهد.
هدف دارد اندازه نیروهای نظامی ایالات متحده را تجاوز کند.
یک گزارش تازه از شورای آتلانتیک نتیجه‌گیری کرد، “غرب در حال رقابت با زمان است، با اختلاف بین بازسازی نیروهای روسی و سرمایه‌گذاری ناتو در قابلیت‌های نظامی واقعی و آزموده.” همچنین، همانطور که ذکر شد، روسیه در این راه تنها نیست. در تجاوز خود علیه اوکراین، روسیه کمک حیاتی از چین، ایران و کره شمالی دریافت کرده است. چین “قطعات و مواد دو منظوره را به صنعت دفاعی روسیه” ارائه کرده است. اخیراً، معاون وزیر امور خارجه آمریکا کورث کمپبل اظهار داشت که چین به روسیه حمایت نظامی “بسیار قابل توجهی” ارائه می‌دهد در ازای توانمندی‌های کلیدی فناوری، یوراکتیو گزارش داد. ایران حداقل هزار وسیله نقلیه بدون سرنشین (UAV) و به تازگی موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد را منتقل کرده است؛ در حالی که کره شمالی “تقریبا پنج میلیون گلوله توپخانه” ارائه نموده است. روسیه به وضوح در یک درگیری با ناتو به دنبال دریافت کمک مشابهی خواهد بود.

B. نیروهای آماده نبودن ناتو
مدل نیروی ناتو پارامترهای کلی استراتژی دفاعی ناتو را فراهم می‌کند. مدل برای ۱۰۰،۰۰۰ نیروی آماده برای در دسترسی در مدت تا ده روز، ۲۰۰،۰۰۰ نفر در ده تا سی روز، و ۳۰۰،۰۰۰ نفر در سی تا ۱۸۰ روز پیش بینی می‌شود. تحت شرایط فعلی، با این حال، ناتو نمی‌تواند نیازهای آن را برآورده کند به دلیل کمبود‌های متعدد در نیروهای نظامی کشورهای عضو. یک مطالعه توسط مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی بیان کرد که:

نیروهای زمینی اروپایی . . . دارای نقاط ضعفی در نیروهای خود هستند که در همه آنها به درجات مختلف وجود دارد، از جمله بیش‌ازحد مورد است

فشار عملیاتی، فقدان ذخایر و محدودیت‌های تأمین مجدد، آموزش جمعی محدود واحد و سطح شکل گیری، تعداد پایین افراد، تجهیزات قدیمی، تجهیزات نامناسب، مشکلات نگهداری، و بودجه‌های محکم. بسیاری از این‌ها به ترکیب به سطح‌های پایینتر از آمادگی جنگی منجر می‌شوند که برنامه‌های دفاعی ناتو و مدل نیروی جدید (NFM) می‌طلبند.

به علاوه، با توجه به تحلیل مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی از یک حمله بالقوه روسی، “حتی اگر تمامی تعهدات اجلاس ناتو به طور کامل تحقق یابد، حضور جلو ناتو احتمالا هنوز به استاندارد بازدارند نیازمند برای غیرقابل تحمل ساختن یک اتکای آشکارت روسی نخواهد رسید.”

این کمبودها به طور مفیدی می‌توانند با بررسی وضعیت نیروهای نظامی بریتانیا، فرانسه و آلمان – سه کشور بزرگ اروپایی که برای اثربخشی ناتو حیاتی هستند – و همچنین بررسی گسترده‌تر کمبودهای بزرگ در مناطق عقبی ناتو مورد بررسی قرار می‌گیرد.

I. بریتانیا
یک گزارش اخیر کمیته دفاع مجلس عوام بریتانیا به وضوح بیان کرد، “کمبودهای متعددی در قابلیت‌های نیروهای مسلح بریتانیا وجود دارد.” جابجایی – رسیدن به میدان نبرد – یک مسئله است زیرا “استقرار یک تیپ زرهی کامل دو تا سه ماه طول می‌کشد”، و البته برای برآورده کردن اهداف نیروی ناتو، بدون‌شک بیش از یک تیپ از بریتانیا لازم خواهد بود. حتی وقتی که مستقر شوند، قابلیت جنگی بریتانیا همچنان کمبود خواهد داشت. تحلیلی از RUSI با تأکید بر مشکل “نادین شدن” قابلیت‌های نزدیک به جنگ بریتانیا، اشاره کرد که برای داشتن شکل جنگی نیاز به افزایش در “سطح آتش‌باری و در نتیجه، کشندگی” در دسترس به شرکت، و افزایش قابل توجهی در “تمرکز آتش‌باری در گروهان توپخانه لشکری” است. به علاوه، با توجه به قابلیت وجود جنگ طولانی با روسیه، همانطور که در حال حاضر در اوکراین جریان دارد، این امر نیاز دارد که بریتانیا دارای “استقامت صنعتی” باشد برای به طور مداوم تجدید تهیه مواد خام برای زنجیره تأمین تا نیازهای نظامی خود را برآورده کند.

II. فرانسه
فرانسه نیز قادر به برآورده کردن الزامات هدف نیروی ناتو نخواهد بود از تدارک زمان‌بندی شده نیروهای کافی به خط تماس جلویی همانطور که در یک “جنگ واقعی علیه یکگاننده شبه نزدیک” است، طبق تحلیلی از بازبینی نظامی: “فرانسه می‌تواند [تنها] دو گردان مشترک تسلیحات … در یک هفته، به دنبال یک تیپ سنگین کامل در یک ماه، به طور معتبر میدان کند.” برای مطمئن شدن، فرانسه اکنون تمرکز بر روی نیازهای جنگ با شدت بالا دارد، با انجام یک افزایش بسیار قابل توجه در بودجه دفاعی آن تحت قانون برنامه‌ریزی نظامی برای دوره ۲۰۲۴-۲۰۲۹، اما تا همین دو سال پیش مدیر دفاع بیان کرد که ارتش فرانسه “امروز وسایل لازم برای جنگ با شدت بالا را ندارد.” بنابراین، نقطه قانون برنامه‌ریزی نظامی، که اجرای آن از امسال (۲۰۲۴) آغاز شده است این است که “درباره معکوس کردن دهه‌ها کاهش دفاعی است: یک تلاش برای ترمیم نیروهایمان، که با دهه‌ها کاهش‌های بودجه‌ای تمسخر شده‌اند.” به اختصار، در حالی که فرانسه راه صحیحی را آغاز کرده است، به وضوح در جلوی تلاش‌های خود برای “قادر ساختن نیروهای مسلح فرانسه به جنگ و استقامت دادن در یک جنگ متعارف با شدت بالا” قرار دارد.

III. آلمان
تحلیلی از موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک توصیف دشواری‌های عمده‌ای که نظامی آلمان با آن‌ها روبرو است را توضیح داده است. فقط چند هفته پس از انتصابش در وزارت دفاع، پیستوریوس مشاهده کرد که نیروهای مسلح آلمان “برای جنگ آماده نیستند” – آماده‌سازی جنگ به معنی آماده بودن برای مقابله با یک جنگ خشونت‌آمیز و تهاجمی. آلمان از آن زمان تلاش قابل توجهی برای افزایش قابلیت‌های نظامی خود انجام داده است که شامل تأسیس یک صندوق ویژه به ارزش ۱۰۰ میلیارد یورو (۱۰۸.۹ میلیارد دلار) می‌شود، اما هنوز هم نقص‌های متعددی در بسیاری از قابلیت‌های لازم دارد. کمبود پرسنل و تجهیزات همچنان باقی است، طبق گزارشی از دویچه وله در مورد تحلیل‌های نماینده کشور بوندستاگ آلمان در امور نیروهای مسلح. گزارش نماینده خود نیز شامل نقایص متعددی بود که توسط وزارت دفاع شناسایی شده بود:

وجود شکاف در تجهیزات، قطعات یدکی و مهمات که تنها می‌توان آن‌ها را در میان‌مدت پر کرد. تعداد زیادی از واحدها دارای کمبود شدید پرسنل هستند. کمبود تجهیزاتی از تجهیزات عمده تا قطعات یدکی وجود دارد. کمبودها حتی بیشتر شده به دلیل تحویلات به اوکراین. زیرساخت در بسیاری جاها فاجعه‌بار است… متأسفانه، من باید اعلام کنم که، حتی در سال دوم پس از سخنرانی “نقطه عطف” صدراعظم فدرال، بهبودهای قابل توجهی در پرسنل، تجهیزات و زیرساخت‌ها هنوز محقق نشده است.

IV. مناطق عقبی ناتو
در یک درگیری با روسیه، مناطق عقبی ناتو تقریباً به طور حتم تحت حمله قرار خواهند گرفت. همانطور که جنگ علیه اوکراین نشان می‌دهد، روسیه به هر دو زیرساخت‌های حیاتی و جمعیت‌ها حمله خواهد کرد. این کاملاً با دکترین نظامی روسیه سازگار است، که برای “عملیات ویژه برای تخریب اهداف بسیار مهم” برنامه‌ریزی می‌کند. به عبارت دیگر، همانطور که جیمز بلک از رند کورپوریشن بیان کرد، “حمله به زیرساخت‌ها و پایه صنعتی که به دولت‌ها و نیروهای نظامی ناتو امکان می‌دهد عمل کنند، و تلاش برای دلسرد کردن جمعیت‌هایشان.”

بنابراین، کشور‌های ناتو نیاز دارند که هم‌از لحاظ ج

سمی و هم‌الکترونیکی از حملات روسیه دفاع کنند شامل حملات سایبری و جنگ الکترونیکی. در سطح فیزیکی، روسیه از حملات هوایی و موشکی – همانطور که به شدت علیه اوکراین انجام داده است – استفاده خواهد کرد. مبارزه ناتو با ارائه قابلیت‌های دفاع ضدهوایی و ضد موشکی به اوکراین نشان می‌دهد تعداد سیستم‌های محدودی که اتحادیه برای دفاع از قلمرو خود دارد. حملات زیرآبی به کابل‌ها و خطوط لوله یک نگرانی قابل توجه دیگر خواهد بود: “روسیه می‌تواند نیز از غواصان، زیردریایی‌ها، وسایل نقلیه بدون سرنشین، یا روش‌های دیگر برای حمله به زیرساخت‌های زیرآبی که کشور‌های بالتیک به آن وابسته‌اند، استفاده کند.” یک تحلیل دیگری از رند تاکید کرد. حملات زیرآبی مشابه می‌تواند در دریا‌های شمال، مدیترانه، و سیاه و در اقیانوس اطلس انجام شود.

در عرصه غیرکینتیکی، روسیه توانایی هدف قرار دادن زیرساخت‌های حیاتی را دارد، به گفته ارزیابی تهدید سالانه آمریکا ۲۰۲۴ که شامل “سیستم‌های کنترل صنعتی، هم در ایالات متحده و هم کشورهای همپیمان و شریک.” آسیب‌پذیری زیرساخت‌های حیاتی به حملات سایبری بارها نشان داده شده، شامل حمله به خط لوله گاز کلونیال، حملات مکرر به کارخانه‌های آب و ورد گستری پیچیدگی‌های موجود آمده، و نفوذهای ولت تایفون به زیرساخت‌های حیاتی متعدد. به طور مشابه، جمر‌های الکترونیکی روسیه از موشک‌های هدایت‌شده توسط جی‌پی‌اس در حدود نبرد اوکراین و بیننده‌های الکترونیکی در کشورهای ناتو برای سیگنال‌های جی‌پی‌اس برای هواپیماها و استفاده‌های غیرنظامی دیگر، آسیب‌پذیری چندین سیستم نظامی و غیرنظامی که به جی‌پی‌اس متکی هستند را در زمینه یک درگیری نشان می‌دهد.

بخش بعدی این مختصر نقش یک ابتکار منظر جهنمی/رپلیکیتور را در کمک به ناتو برای پشت سر گذاشتن مسائل عمده توصیف شده بالا را توضیح می‌دهد.

در این بخش، توصیه‌هایی برای اجرای دفاع “منظر جهنمی” ناتو ارائه شده است که در سرعت “رپلیکیتور” اجرا شود. چنین دفاعی می‌تواند بسیاری از نواقص کنونی در موقعیت بازدارندگی و دفاعی اتحادیه ناتو را برطرف کند. هیکس به اهمیت سیستم‌های خودکار ارزان‌قیمت و استفاده از فناوری‌های تجاری برای دفاع مؤثر ناتو اشاره کرده است. واحد نوآوری دفاعی (DIU) نیز تاکید کرده که وزارت دفاع (DOD) نیازمند استفاده از “اثرگذاری دقیق با هزینه پایین در بردهای بلند” است، با توجه به تاثیر قابل مشاهده سیستم‌های هوایی بدون سرنشین یک‌طرفه و ارزان‌قیمت در درگیری‌های اخیر.

تمرکز بر رویکرد سریع “منظر جهنمی” زمانی با ارزش‌تر می‌شود که با قابلیت‌های سنتی مؤثر ترکیب شود، از جمله ضربات عمقی از طریق بمب‌افکن‌های بلندبرد و توپخانه، سامانه‌های ارتباطی و اطلاعاتی چابک که شامل استفاده از قابلیت‌های فضایی مانند ماهواره‌های مداری کم‌ارتفاع و ذخایر کافی مهمات و لجستیک‌های انعطاف‌پذیر ضروری برای پیروزی در یک درگیری بلندمدت می‌شود. به‌طور قابل توجهی، انجام چنین یک ابتکار به‌عنوان یک عنصر کلیدی از بازدارندگی و دفاع ناتو نه تنها این قابلیت‌های سنتی را تکمیل خواهد کرد و با استراتژی بازدارندگی و دفاع ناتو هماهنگ خواهد بود، بلکه تعادل نظامی در اروپا را به‌طور قابل توجهی تغییر خواهد داد.

A. حفظ هزینه‌های کم و هم‌سازگاری بودجه‌های دفاعی

به‌عنوان یک ابتکار جدید، دفاع “منظر جهنمی” برای صحنه اروپا که با استفاده از فرآیند “رپلیکیتور” انجام شود باید معمولاً در محدوده بودجه‌های فعلی و برنامه‌ریزی‌شده دفاعی کشورهای ناتو جا بگیرد. این فرآیند هزینه بسیار پایینی برای یک برنامه دفاعی دارد، حدوداً ۱ میلیارد دلار برای دو سال. هیکس اظهار کرده است که “با حمایت کنگره، ما بودجه لازم برای سال مالی ۲۰۲۴ حدود ۵۰۰ میلیون دلار را تأمین کرده و مبلغ مشابهی برای سال مالی ۲۰۲۵ بودجه‌ریزی کرده‌ایم.” این سطح از بودجه‌ریزی کاملاً با بودجه‌های برنامه‌ریزی‌شده دفاعی کشورهای ناتو سازگار است که اکنون از ۲ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) به عنوان کف بودجه بهره می‌برند.

B. استفاده از وسایل نقلیه بدون سرنشین خودکار در شمار هزاران دستگاه

قلب تلاش‌های “رپلیکیتور” استفاده از تعداد زیادی وسایل نقلیه بدون سرنشین خودکار با هزینه پایین است که قابلیت‌هایی نظیر اطلاعات، نظارت و شناسایی تا هدف‌گیری و حمله را ارائه می‌دهند. براساس گزارش WIRED، برنامه “منظر جهنمی” پنتاگون در منطقه هند و اقیانوس آرام شامل تولید و قرار دادن انبوهی از انبوه پهپادهای خودکار است که برای گیج‌کردن هواپیماهای دشمن، هدایت و هدف‌گیری موشک‌های متحد، نابود کردن ناوهای سطحی و شناورهای فرود و به‌طور کلی ایجاد آشفتگی کافی برای کاهش (اگر نه کاملاً توقف) یک حمله چینی از تنگه تایوان طراحی شده‌اند.

C. شناسایی قابلیت‌های کلیدی

اگرچه بخش‌های زیادی از فرآیند “رپلیکیتور” محرمانه باقی مانده، گزارش‌های عمومی نشان می‌دهد که عناصر مهم تلاش شامل قراردادها برای وسایل نقلیه بدون سرنشین هوایی، سطحی و زیرآبی خودکار است. گزارش شده است که برنامه‌ایالات متحده شامل موارد زیر است:

• UAVs: تجهیز بیش از ۱۰۰۰ دستگاه سلاح “Switchblade” 600 از پیمانکار دفاعی AeroVironment – یک موشک سبک‌وزن که بر فراز اهداف می‌چرخد و در لحظه مناسب بر روی آنها فرود می‌آید.
• USVs: تهیه شناورهای سطحی بدون سرنشین “رهگیر” تحت تلاش دریایی ارزان‌تر تمرینی DOD که به‌طور خودکار صدها مایل را در دریای تحت کنترل دشمن طی کرده و برناحیه عملی۱۶۴۱### II. توصیه‌ها

اجرای دفاع “مناظر جهنمی” ناتو با سرعت “رپلیکیتور” می‌تواند بسیاری از کمبودهای فعلی را که موضع بازدارندگی و دفاع اتحاد ناتو با آن‌ها مواجه است، برطرف کند. هیکس بر اهمیت سیستم‌های خودکار و ارزان‌قیمت تأکید کرده است و استفاده از فناوری‌های تجاری را برای یک دفاع مؤثر از ناتو ضروری می‌داند. واحد نوآوری دفاعی (DIU) نیز بر اهمیت استفاده از “اثرات دقیق با هزینه کم در بردهای بلند” تأکید کرده است، با توجه به تأثیرقابل مشاهده سیستم‌های هوایی بدون سرنشین یک‌طرفه و ارزان‌قیمت در درگیری‌های اخیر. وزارت دفاع آمریکا به دنبال پلتفرم‌های UAS قابل اعتماد، مقرون به صرفه و قابل تطبیق برای بردهای بلند است که در مقیاس وسیع، انعطاف‌پذیری عملیاتی را۱۶۴۲### II. توصیه‌ها

دفاع “مناظر جهنمی” ناتو که با سرعت رپلیکیتور انجام شود، می‌تواند بسیاری از نواقص فعلی را که در موقعیت بازدارندگی و دفاعی اتحادیه ناتو وجود دارد، برطرف کند. هیکس بر اهمیت سیستم‌های خودکار ارزان‌قیمت و قابل تحمل و استفاده از فناوری‌های تجاری برای دفاع مؤثر از ناتو تأکید کرده است. یک درخواست اخیر از واحد نوآوری دفاعی (DIU) تأکید کرده که وزارت دفاع نیازمند استفاده از “تأثیرات دقیق و کم‌هزینه در بردهای طولانی” است، با توجه به تأثیر قابل مشاهده سیستم‌های هوایی بدون سرنشین ارزان‌قیمت یک‌طرفه در منازعات اخیر. وزارت دفاع در حال جستجوی سکوهای هواپیمای باریک‌پهنای بدون سرنشین است که قابل اعتماد، اقتصادی و سازگار باشند و در مقیاس بزرگ “انعطاف‌پذیری عملیاتی” فراهم کنند.

برای اطمینان، تمرکز بر یک رویکرد سریع مناظر جهنمی زمانی باارزش‌تر خواهد بود که با قابلیت‌های سنتی مؤثر ترکیب شود، از جمله ضربات عمقی از طریق بمب‌افکن‌های بلندبرد و آتش‌های توپخانه‌ای، سامانه‌های ارتباطی و اطلاعاتی چابک که شامل استفاده از قابلیت‌های مبتنی بر فضا مانند ماهواره‌های مدار پایینی زمین، ذخایر کافی مهمات و لجستیک‌های مقاوم در برابر چالش‌های طولانی‌مدت است. قابل توجه است که انجام چنین ابتکاری به‌عنوان یک عنصر کلیدی از بازدارندگی و دفاع ناتو نه تنها این قابلیت‌های سنتی را تکمیل خواهد کرد و با استراتژی بازدارندگی و دفاع ناتو هماهنگ خواهد شد، بلکه تعادل نظامی در اروپا را به‌طور قابل توجهی تغییر خواهد داد. این کار نیازمند یک رویکرد هفت مرحله‌ای خواهد بود.

A. حفظ هزینه‌های کم و سازگاری بودجه دفاعی

به‌عنوان یک ابتکار جدید، دفاع “مناظر جهنمی” برای صحنه اروپا که با استفاده از فرآیند رپلیکیتور انجام شود، باید معمولاً در محدوده بودجه‌های فعلی و برنامه‌ریزی شده دفاعی کشورهای ناتو جا بگیرد. این فرآیند هزینه بسیار پایینی برای یک برنامه دفاعی دارد، حدوداً یک میلیارد دلار برای دو سال. هیکس گفته است “با حمایت کنگره، ما بودجه لازم برای سال مالی ۲۰۲۴ را حدود ۵۰۰ میلیون دلار تأمین کرده‌ایم و مبلغ مشابهی برای سال مالی ۲۰۲۵ بودجه‌ریزی کرده‌ایم.” این سطح از بودجه‌ریزی کاملاً با بودجه‌های برنامه‌ریزی شده دفاعی کشورهای ناتو سازگار است که اکنون از دو درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) به عنوان کف بودجه بهره می‌برند.

B. استفاده از وسایل نقلیه خودکار بی‌سرنشین در شمارگان هزاران

قلب تلاش‌های “رپلیکیتور” استفاده از تعداد زیادی وسایل نقلیه بدون سرنشین خودکار با هزینه پایین است که قابلیت‌هایی نظیر اطلاعات، نظارت و شناسایی تا هدف‌گیری و حمله را ارائه می‌دهند. در منطقه هند و اقیانوس آرام، برنامه “مناظر جهنمی” پنتاگون شامل تولید و استقرار پرده عظیمی از انبوه پهپادهای خودکار است که برای گیج‌کردن هواپیماهای دشمن، هدایت و هدف‌گیری موشک‌های متحد، نابود کردن ناوهای سطحی و شناورهای فرود و به‌طور کلی ایجاد آشفتگی کافی برای کاهش (اگر نه کاملاً توقف) یک فشار چینی از طریق تنگه تایوان طراحی شده‌اند.

C. شناسایی قابلیت‌های کلیدی

در حالی که بخش‌های زیادی از فرآیند “رپلیکیتور” محرمانه باقی مانده است، گزارش‌های عمومی نشان می‌دهد که عناصر مهم تلاش شامل قراردادها برای وسایل نقلیه خودکار هوایی، سطحی و زیرآبی است. گزارش شده است که برنامه ایالات متحده شامل موارد زیر است:

• وسایل نقلیه هوایی بی‌سرنشین (UAVs): تجهیز بیش از ۱۰۰۰ دستگاه سلاح “Switchblade” 600 از پیمانکار دفاعی AeroVironment – یک موشک سبک‌وزن که بر فراز اهداف می‌چرخد و در لحظه مناسب بر روی آنها فرود می‌آید.
• وسایل نقلیه سطحی بی‌سرنشین (USVs): تهیه شناورهای سطحی بدون سرنشین “رهگیر” تحت تلاش دریایی ارزان‌تر تمرین دریایی تولیدی DOD که به‌طور خودکار صدها مایل را در دریای تحت کنترل دشمن طی کرده و در ناحیه عملیاتی تعیین‌شده نظارت می‌کنند.
• وسایل نقلیه زیرآبی بی‌سرنشین (UUVs): وسایل نقلیه زیرآبی خودکار Dive-LD از صنایع Anduril که برای سری دوم برنامه انتخاب شده‌اند.

D. برنامه‌ریزی برای پیش‌جای‌دهی و تحرک

موفقیت فرآیند “رپلیکیتور” به نزدیکی آن به محل نبرد بستگی دارد. برای انجام این کار در صحنه هند و اقیانوس آرام نیاز به پیش‌جای‌دهی در تایوان یا نزدیک آن است. به همین ترتیب، در صحنه اروپایی، این قابلیت‌ها باید در نزدیکی خطوط جلویی تماس، هم برای جنگ‌های هوایی-زمینی و هم دریایی پیش‌جای‌دهی شوند.

E. تسریع در کسب قابلیت‌ها

همانطور که باید از برنامه زمانی دو ساله “رپلیکیتور” مشخص باشد، این ابتکار نیاز دارد که صنعت قابلیت‌هایش را بسیار سریع تولید کند. اگر اقدامات مناسبی اتخاذ شود، قابلیت‌های تسریع‌یافته برای صحنه اروپایی نیز می‌توانند به صورت مشابهی دستیابی یابند.

در این راستا، استفاده از فناوری تجاری یک کلید مهم است. واحد نوآوری دفاعی (DIU) وزارت دفاع وظیفه خاص دارد که “به طور انحصاری بر استقرار و مقیاس‌دهی فناوری تجاری در ارتش ایالات متحده با سرعت‌های تجاری” تمرکز کند. ایجاد یک ابتکار “رپلیکیتور” برای اروپا نیاز به تمرکز مشابهی بر استفاده از قابلیت‌های تجاری دارد.

F. گسترش سریع زیرساخت صنعتی

ابتکار “رپلیکیتور” نیاز به گسترش سریع زیرساخت صنعتی برای تولید وسایل نقلیه خودکار بی‌سرنشین ایجاد کرده است. ایجاد چنین قابلیتی برای صحنه اروپا در زمان نسبتاً کوتاه، کاملاً ممکن به نظر می‌رسد، با توجه به اینکه اوکراین در زمینه جنگ اعلام کرده که هم‌اکنون قابلیت ساخت چهار میلیون وسیله نقلیه بی‌سرنشین را در سال دارد. علاوه بر اوکراین، در ایالات متحده و اروپا نیز تلاش‌های جاری متعددی وجود دارد که نشان‌دهنده این است که ظرفیت صنعتی می‌تواند به سرعت افزایش یابد.

در ایالات متحده، یک کارخانه مهمات جدید اخیراً در ده ماه ساخته شد و بر توانایی افزودن سریع قابلیت‌های تولید فیزیکی تأکید دارد. در فرانسه، یک کارخانه تولید مواد انفجارزا انتظار می‌رود در یک سال تکمیل شود. در حالی که هیچ‌کدام وسایل نقلیه بی‌سرنشین تولید نمی‌کنند، اما نشان‌دهنده توانایی برای حرکت سریع‌تر از آنچه به طور عمومی با تأسیس تولید دفاعی جدید مرتبط است، می‌باشند.

علاوه بر این، قابلیت‌های تولید وسایل نقلیه بی‌سرنشین توسط صنعت تجاری به سرعت در حال شکل‌گیری است. در اوکراین، شرکت ترکی Baykar در حال ساخت یک کارخانه است که ساختمان آن در حدود دوازده ماه تکمیل خواهد شد، با زمان اضافی برای راه‌اندازی ماشین‌آلات داخلی. نمونه‌هایی دیگر شامل تامین مالی خصوصی قابل توجه از Anduril است که موفق به جذب ۱.۵ میلیارد دلار از سرمایه‌گذاران خصوصی برای گسترش ظرفیت تولید خود شده است. Anduril به دنبال ساخت یک “کارخانه‌اسر” است که به تولید “ده‌ها هزار” سیستم خودکار می‌پردازد.

G. همکاری با دولت و ارائه‌دهندگان امنیت سایبری برتر برای تقویت مقاومت سایبری

یکی از جنبه‌های کلیدی ابتکار “رپلیکیتور” ارائه حمایت امنیت سایبری به شرکت‌های تجاری ارائه‌دهنده قابلیت‌های تولید است تا این قابلیت‌ها در مقابل حملات سایبری روسیه مقاوم باشند.

هیکس بیان کرده، “ما فرآیندی برای بازبینی و تقویت امنیت سایبری شرکت‌هایی که از رپلیکیتور پشتیبانی می‌کنند، قبل از انتشار سیستم‌ها یا نام‌های خاص فروشنده ایجاد کرده‌ایم.” اگر بریتانیا، فرانسه و/یا آلمان تلاش‌های نوع “رپلیکیتور” را کلید بزنند، هر یک از آنها توانایی‌های قابل توجه‌ای در امنیت سایبری دولتی دارند که می‌تواند به امن کردن صنایع آنها کمک کند.

ناتو همچنین اخیراً توانایی‌های امنیت سایبری خود را از طریق استقرار مرکز دفاع سایبری یکپارچه ناتو افزایش داده که شامل تمرکز بر زیرساخت‌های غیرنظامی به عنوان بخشی از ماموریت خود است.

وسایل نقلیه بی‌سرنشین در اوکراین

جنگ در اوکراین اهمیت وسایل نقلیه بی‌سرنشین (UVs) را در جنگ مدرن نمایان کرده است، با توجه به اینکه هزاران وی‌یو هر روز در میدان نبرد مستقر می‌شوند.

هرچند، تفاوت اساسی بین وی‌یوهای مورد بحث در این گزارش و آنهایی که در اوکراین استفاده می‌شوند وجود دارد: در این گزارش، بحث‌ها حول وی‌یوهای خودکار است، در حالی که وی‌یوهای در اوکراین به طور کلی هنوز خودکار نیستند، هرچند اوکراین برخی قابلیت‌های پهپاد خودکار را توسعه داده که به طور مؤثر استفاده می‌کند.

اوکراین از وی‌یوها برای اطلاعات، نظارت و شناسایی (ISR)، هدف‌گیری و نقشه‌برداری استفاده کرده است. علاوه بر این، اوکراین به‌طور فزاینده‌ای از پهپادها برای لجستیک میدان نبرد استفاده می‌کند.

درس‌ها

پهپادها نسبتاً کم‌هزینه و در مقیاس بزرگ قابل تولید هستند، که باعث می‌شود UVs ابزاری جذاب در زرادخانه نظامی باشند. در جنگ‌های فرسایشی، پهپادها قابلیت‌های پذیرنده خطر را ارائه می‌دهند.

حداقل‌تر، روسیه از سوی اوکراین از آگاهی از میدان نبرد ضربه خورده است که با استقرار گسترده پهپادهای اوکراین همراه بوده است. بدین ترتیب ناتو و اعضای آن می‌توانند از فناوری پهپاد به عنوان مکملی برای دیگر قابلیت‌های ISR برای نظارت بر حرکت نظامی روسیه در طول درگیری استفاده کنند.