از زمان حمله تروریستی شنیع در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل جنگی را علیه حماس به راه انداخته است تا اطمینان حاصل کند که این نوع حمله تکرار نخواهد شد. برای انجام این کار، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، هدف خود را غیرنظامی کردن حماس در غزه و اطمینان از عدم امکان حکومت حماس در غزه تعیین کرد. به طور همزمان، بزرگترین نیروی نیابتی تروریست ایران، حزب الله، بیش از ۸۰۰۰ راکت، موشک و خمپاره به سمت اسرائیل شلیک کرده است که غیرنظامیان و سربازان را به طور یکسان کشته و نزدیک به ۱۰۰۰۰۰ شهروند اسرائیلی را در شمال آواره کرده است. ماه‌هاست که قدرت‌های جهانی درگیر دیپلماسی پشت درب‌های پشتی بوده‌اند و تلاش می‌کنند تا جلوی یک جنگ را بگیرند، بی‌نتیجه. حزب‌الله از انتقال نیروهای خود از نزدیک مرز اسرائیل به رودخانه لیتانی، تقریباً در ۱۹ مایلی شمال، بر اساس قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل (سازمان ملل) که تصریح می‌کند هر نیرویی غیر از حافظان صلح سازمان ملل یا ارتش لبنان باید تخلیه کند، خودداری کرده است.
حماس در غزه به شدت تخریب شده است و حزب الله از حرکت خودداری کرده است، بنابراین هفته گذشته اسرائیل رویکرد جدیدی را آغاز کرد. این رویکرد مطابق با رویکردی است که در غزه اتخاذ کرد که منجر به اولین معامله گروگان‌گیری در اواخر نوامبر ۲۰۲۳ شد. اسرائیل تصمیم گرفته است که بر حزب‌الله فشار نظامی وارد کند تا تلاش کند شهرک‌سازی و بازگرداندن آوارگان در شمال اسرائیل را وادار کند. اقدامات اسرائیل در هفته گذشته به شرح زیر است:
اول، اسرائیل اهداف جنگ جاری را تغییر داد تا شهروندان را به خانه های خود در اسرائیل بازگرداند. این اقدام دولت برای تبدیل کردن عملیات نظامی و اطلاعاتی قریب الوقوع که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) و موساد در لبنان انجام می شود، بخشی از جنگ و تخصیص منابع بر این اساس بود.
دوم، اسرائیل عملیات خرابکاری را علیه رهبران حزب الله و مبارزان ارشد آغاز کرد. اسرائیل مواد منفجره را داخل بوق ها و رادیوهایی که حزب الله برای فرماندهی و کنترل اولیه و پشتیبانی در طول جنگ دستور داده بود، قرار داده بود. هر وسیله با مواد منفجره کافی پر شده بود تا کاربر را به شدت مجروح یا بکشد، و هزاران دستگاه در ۱۷ و ۱۸ سپتامبر منفجر شدند.
سوم، اسرائیل در ۲۰ سپتامبر حمله هدفمندی را در بیروت انجام داد که تقریباً تمام رهبری واحد رضوان حزب الله را طی یک جلسه محرمانه از بین برد. یگان های رضوان نیروهای عملیات ویژه حزب الله هستند.
چهارم، اسرائیل تدارک حمله گسترده علیه اسرائیل را دید و در ۲۱ سپتامبر حملات پیشگیرانه ای را علیه پرتابگرهای موشک و راکت و سایت های ذخیره سازی در لبنان انجام داد. گنبد آهنین اسرائیل موشک‌ها و موشک‌هایی را که موفق به پرتاب شدند، سرنگون کرد.
پنجم، اسرائیل روز دوشنبه یک کمپین بمباران هوایی گسترده را با هدف قرار دادن انبارها، انبارها و پرتابگرهای باقیمانده در جنوب لبنان آغاز کرد. ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که روزها، اگر نه یک هفته یا بیشتر، شاهد بمباران‌های اضافی باشیم که به گفته اسرائیل هزاران هدف حزب‌الله در لبنان را هدف قرار می‌دهند. هدف اسرائیل تخریب سیستمی موجودی موشک و موشک حزب الله است که در ابتدای جنگ بین ۱۲۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ تخمین زده می شد. این کار برای جلوگیری از تسخیر حزب الله بر گنبد آهنین اسرائیل با رگبارهای قابل توجهی از راکت ها و موشک ها انجام می شود. اسرائیل تاکنون در انجام این کار موفق بوده است.
طول جنگ سوم تا حد زیادی به این بستگی دارد که حزب الله با چه سرعتی پای میز مذاکره خواهد آمد.
به نظر می رسد که کارزار خرابکارانه اسرائیل، حملات پیشگیرانه و حملات هوایی علیه موشک اندازها و انبارهای ذخیره سازی، حزب الله را غافلگیر کرده است. این گروه هنوز به شیوه ای معنادار پاسخ نداده است. عملیات حزب‌الله احتمالاً بهم ریخته است زیرا بسیاری از رهبران ارشد در هفته گذشته کشته یا زخمی شده‌اند. اسرائیل با ایجاد این آشفتگی توانایی خود را برای نفوذ و جمع آوری اطلاعات عملیاتی در مورد حزب الله نشان داده است.
آنچه در ادامه می آید به حزب الله بستگی دارد. تا کنون، اسرائیل تا حد زیادی بیروت را تنها گذاشته است، اما اگر حزب‌الله از حرکت به سمت شمال رودخانه لیتانی خودداری کند، بمباران اهداف حزب‌الله در آنجا و سایر نقاط کشور ممکن است دنبال شود. اگر این کار جواب ندهد، اسرائیل احتمالا مجبور خواهد شد برای بیرون راندن حزب الله به جنوب لبنان حمله زمینی کند. نزدیک به بیست سال است که این اتفاق نیفتاده است. در حالی که این یک توسعه نظامی قابل توجه برای دولت نتانیاهو خواهد بود، به نظر می رسد حمایت سیاسی گسترده ای وجود دارد. بنی گانتز، رئیس حزب وحدت ملی، که در ماه ژوئن از کابینه زمان جنگ اسرائیل استعفا داد، روز دوشنبه اعلام کرد که در صورت لزوم از تهاجم زمینی به لبنان حمایت خواهد کرد.
اگر ارتش اسرائیل نتواند مواضع حزب‌الله، انبارهای تسلیحات و سایت‌های پرتاب را در منطقه بین مرز و رودخانه لیتانی خارج کند، تهاجم زمینی به جنوب لبنان ضروری است. این شامل یگان‌های زرهی، توپخانه، پیاده نظام و نیروهای ویژه می‌شود که منطقه را جارو می‌کنند، حملاتی را انجام می‌دهند و مواضع حزب‌الله را هدف قرار می‌دهند. اسرائیل ترجیح می دهد با توجه به خطر نیروهای زمینی از انجام این کار اجتناب کند. اما اگر احساس کند تهاجم زمینی گامی ضروری است، ممکن است به دنبال نرم کردن میدان نبرد تا حد امکان با استفاده از بمباران هوایی باشد، همانطور که در غزه انجام داده است، قبل از استقرار نیروهای زمینی. باز هم، این بستگی به این دارد که آیا حزب الله داوطلبانه از شمال رودخانه عقب نشینی کند یا خیر و اینکه اسرائیل تشخیص دهد می تواند به تنهایی ماموریت خود را از هوا انجام دهد یا خیر.
جنگ دوم لبنان در سال ۲۰۰۶ به مدت سی و چهار روز به طول انجامید. طول جنگ سوم تا حد زیادی به این بستگی دارد که حزب الله چقدر سریع به میز مذاکره خواهد آمد. سوال مهم دیگر: ایران چه خواهد کرد؟ به عنوان مثال، تهران ممکن است برای پایان سریع حزب الله تلاش کند، زیرا ممکن است بخواهد بزرگترین نیروی نیابتی خود را در منطقه از دست ندهد. اگر اسرائیل به سایت‌های هسته‌ای ایران حمله کند، حزب‌الله نقش تلافی‌جویانه کلیدی ایفا خواهد کرد، مشکلی که هنوز در پس‌زمینه یک درگیری منطقه‌ای بی‌ثبات‌تر در حال جوشش است.
اندیشکده: َatlantic council
درباره نویسنده: الکس پلیتزاس یکی از اعضای ارشد غیرمقیم ابتکار امنیت خاورمیانه اسکوکرافت برنامه های خاورمیانه است و پروژه ضد تروریسم این ابتکار را رهبری می کند. وی پیش از این به عنوان رئیس فعالیت های حساس برای عملیات ویژه و مبارزه با تروریسم در دفتر وزیر دفاع خدمت می کرد.
