تغییر فرماندهی: زمان آن رسیده که واشنگتن SOUTHCOM را تقویت کند.

فرماندهی جنوبی ایالات متحده آمریکا (SOUTHCOM) به زودی شاهد تغییراتی در فرماندهی خواهد بود. در تاریخ ۷ نوامبر، دریادار آلوین هولسی از نیروی دریایی ایالات متحده ریاست SOUTHCOM را از ژنرال ارتش لورا ریچاردسون تحویل خواهد گرفت. در مدت زمانی که ژنرال ریچاردسون فرماندهی SOUTHCOM را بر عهده داشت، چندین اقدام برای تقویت روابط با متحدان و شرکای ایالات متحده در سراسر نیمکره غربی انجام داد.

با یک فرمانده جدید در میامی و دولت جدیدی که در واشنگتن روی کار می‌آید، زمان آن فرا رسیده که سیاست‌گذاران ایالات متحده (سرانجام) امکانات لازم را برای SOUTHCOM فراهم کنند تا بتواند به طور کامل مأموریت خود را انجام دهد. با داشتن مسئولیتی که ۳۱ کشور و ۱۲ قلمرو وابسته، دریای کارائیب و آب‌های منطقه شرقی اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس جنوبی تا قطب جنوب را در بر می‌گیرد، SOUTHCOM باید با منابع محدود خود کارهای بسیاری انجام دهد. تغییر رهبری و ارتقاء به فرماندهی مؤلفه خدماتی در اواسط سپتامبر درباره نیروی هوایی جنوبی ایالات متحده (AFSOUTH)، به عنوان مؤلفه هوایی SOUTHCOM، باید دولت بعدی را تشویق کند که به طور فعال‌تری با SOUTHCOM درگیر شود.

در مقایسه با سایر فرماندهی‌های نظامی جغرافیایی، SOUTHCOM در موقعیتی نسبتاً مطلوب قرار دارد. در نیمکره غربی، وضعیتی مانند تهاجم روسیه به اوکراین، شرایط ژئوپلیتیکی ناپایدار مانند خاورمیانه یا کشوری مانند چین با جاه‌طلبی‌های سرزمینی مستقیم وجود ندارد. آمریکای لاتین و کارائیب از سال ۱۹۹۵ که پرو و اکوادور تجربیات کوتاهی از خصومت داشتند، جنگ بین دولتی نداشتند. هیچ قدرت هسته‌ای در نیمکره غربی به جز ایالات متحده وجود ندارد و احتمال جنگ بین دولتی حداقل است. دیکتاتور ونزوئلا، نیکولاس مادورو، به طور منظم واشنگتن را تهدید می‌کند و درگیر نزاع مرزی با گویان همسایه است، اما حتی در این شرایط، احتمال شروع جنگ تهاجمی از طرف کاراکاس بعید به نظر می‌رسد.

در دو سال گذشته، ناوگان‌های روسی و ایرانی به منطقه سفر کرده‌اند، که به یادآوری این نکته می‌پردازند که مسکو و تهران در منطقه دوستان و متحدانی دارند. با این حال، هیچ‌یک از این دو دولت استراتژی نظامی جامع برای آمریکای لاتین و کارائیب ندارند جز اقدامات “تقابلی” علیه ایالات متحده به دلیل حضور آن در مناطق دیگر. حضور چین اصولاً بر تجارت و دسترسی به منابع ارزشمند متمرکز است و SOUTHCOM به طور مستقیم موظف به پرداختن به این مسئله نیست، اگرچه تلاش‌های پکن برای فروش فناوری نظامی به منطقه نگران‌کننده است. ممکن است مرز بعدی اقدامات پکن در منطقه در حوزه همکاری دفاعی باشد، همان‌طور که افزایش تعداد تبادلات نشان می‌دهد.

به عبارت دیگر، تهدیدات دفاعی و امنیتی در نیمکره غربی عمدتاً غیرسنتی هستند: تروریسم، جنایات فراملی، خشونت‌های گروهی و جرایم زیست‌محیطی، به ویژه ماهیگیری غیرقانونی، گزارش نشده یا بدون قانون. ارتش‌ها همچنین به شدت در عملیات کمک‌های انسانی و امداد رسانی در حوادث (HA/DR)، از جمله مأموریت‌های جاری مهار آتش‌سوزی، دخیل هستند. ارتش‌های آمریکای لاتین و تا حد کمتری کارائیب، فناوری نظامی را به ویژه از تأمین‌کنندگان داخلی تهیه می‌کنند، اما این اقدامات برای استراتژی‌های بازدارندگی و جایگزینی تجهیزات قدیمی است و نه به دلیل وجود رقابت تسلیحاتی منطقه‌ای. به همین دلیل، می‌توان فهمید که چرا SOUTHCOM در محیطی با منابع محدود دچار چالش است، به خصوص با کمبود تهدیدات امنیتی سنتی و چالش‌های مستقیم برای امنیت ملی ایالات متحده.

فرماندهی از مقر خود در میامی نه تنها توانسته در مسیر بماند بلکه به عنوان شریک مفید (و عموماً ترجیح داده شده) برای متحدان ایالات متحده در حوزه مسئولیت خود (AOR) ظاهر شود. در حال حاضر، SOUTHCOM پشتیبانی لجستیکی و حمل و نقل را برای مأموریت حمایت امنیتی چند ملیتی در هائیتی فراهم می‌کند؛ کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده که به ناوگان چهارم ایالات متحده (مؤلفه دریایی SOUTHCOM) و همچنین قایق‌های گشت دریایی اختصاص داده می‌شوند، به طور معمول قاچاقچیان گردان و قاچاقچیان زیردریایی در کارائیب و اقیانوس آرام شرقی را متوقف می‌کند. علاوه بر این، ارتش‌های آمریکای لاتین و کارائیب از تمرین با ارتش ایالات متحده افتخار می‌کنند؛ برگزاری تمرینات چند ملیتی حمایت شده توسط ایالات متحده مثل UNITAS، Resolute Sentinel، Solidarex یا Tradewinds یک افتخار بزرگ برای شرکای منطقه‌ای است. در نهایت، برنامه شراکت ایالتی گارد ملی به طور موفقیت‌آمیزی تخصص و قابلیت‌های نیروهای مسلح منطقه‌ای را ارتقاء داده است.

در طول زمان فرماندهی خود بر SOUTHCOM، ژنرال ریچاردسون به طور مکرر به منطقه سفر کرده است. او به طور مرتب از واشنگتن بازدید می‌کند تا در اندیشکده‌ها صحبت کند و در مقابل کنگره برای توضیح اهمیت حیاتی SOUTHCOM برای امنیت ملی ایالات متحده، بازدارندگی از تهدیدات به سرزمین مادری و استراتژی نظامی جهانی واشنگتن، شهادت بدهد. علاوه بر این، ژنرال ریچاردسون در خارج از حیطه‌های معمولاً عملیاتی فکر کرده است تا ارتباط SOUTHCOM را برای ارتش ایالات متحده افزایش دهد. کشتی‌های سطحی بدون سرنشین در آب‌های کارائیب در عملیات Windward Stack مورد آزمایش قرار گرفتند؛ همان‌طور که فناوری‌های بدون سرنشین محبوب‌تر و در استراتژی بازدارندگی یکپارچه ارتش ایالات متحده ادغام می‌شوند، حوزه مسئولیت SOUTHCOM، به عنوان منطقه‌ای با تهدید پایین، یک منطقه ایده‌آل برای آزمایش فناوری‌های جدید است.

SOUTHCOM همچنین در جلوگیری از برخی از محدودیت‌های تاریخی در منطقه‌ای که به مسائل حاکمیت حساس است، خلاقانه عمل کرده است. با توجه به اینکه ارتش ایالات متحده به زودی هیچ پایگاهی را در آمریکای لاتین یا کارائیب باز نخواهد کرد، ژنرال ریچاردسون در تقویت روابط نظامی به نظامی خلاقیت نشان داده است. به عنوان مثال، SOUTHCOM به انتخاب شرکای خود در ایجاد “مراکز استعداد”، به عنوان بخشی از ابتکار مشارکت نگهداری تئاتر، کمک می‌کند تا ناوگان وسایل نقلیه و سایر سیستم‌های خود را نگهداری و تعمیر کنند.

SOUTHCOM همچنین تجهیزاتی که بسیار مورد نیاز ارتش‌های نیمکره غربی هستند، فراهم می‌کند. کشتی‌سازی مستقر در لوئیزیانا Metal Shark در حال ساخت ناوگانی از ۱۳ کشتی گشت نزدیک ساحلی (NCPV) برای کشورها در سراسر کارائیب بزرگ‌تر است؛ این کشتی‌ها در سرکوب جرایم دریایی و گشت زنی در مناطق اقتصادی ویژه در نزدیکی سواحل بسیار مفید خواهند بود. اخیراً، SOUTHCOM کلینیک‌های متحرکی را به دولت ترینیداد و توباگو انتقال داده است که در عملیات‌های HA/DR بی‌قیمت خواهند بود. در حالی که این انتقالات با کمک نظامی ایالات متحده به اوکراین که وزارت امور خارجه اخیراً بسته‌ای به ارزش ۴۲۵ میلیون دلار اعلام کرد، قابل مقایسه نیست، آنها در حوزه مسئولیت مؤثر و مناسب اهداف ارتش‌های منطقه‌ای هستند. به واقعیت، به SOUTHCOM یک گروه ضربت حامل یا یک جوخه جنگنده‌های F-35 اختصاص داده نخواهد شد،اما واشنگتن می‌تواند با تخصیص منابع بدون تأثیر منفی بر تأمین منابع سایر فرماندهی‌های نظامی، به مأموریت SOUTHCOM کمک کند.

تاریخ در نوامبر رقم خواهد خورد، زیرا دریادار هولسی اولین آفریقایی‌تبار خواهد بود که SOUTHCOM را از زمان واگذاری این مأموریت بیش از شش دهه پیش فرماندهی می‌کند. علاوه بر این، هولسی سومین افسر نیروی دریایی است که در کمتر از یک دهه SOUTHCOM را فرماندهی می‌کند — دریادار کورت تید (۲۰۱۶-۲۰۱۸) و دریادار کریگ فالر (۲۰۱۸-۲۰۲۱) قبل از اینکه ارتش ایالات متحده بار دیگر ریاست را بر عهده بگیرد. با توجه به گسترش فرماندهان از نیروی دریایی ایالات متحده و عملیات‌های دریایی مختلفی که فرماندهی نظامی جنوب در حوزه مسئولیت خود انجام می‌دهد، چندین توصیه عملی و کم‌هزینه وجود دارد که SOUTHCOM را تقویت خواهد کرد.

اولاً، SOUTHCOM مستحق یک کشتی بیمارستانی دائمی است که جایگزین کشتی قدیمی USNS Comfort شود. نیروی دریایی ایالات متحده در حال ساخت ناوگانی از کشتی‌های حمل و نقل اعزامی Spearhead-class، از جمله کشتی‌های دسته کشتی‌های پزشکی اعزامی، به ابتدای USNS Bethesda است. SOUTHCOM از داشتن یک کشتی مدرن دائمی در حوزه مسئولیت خود در طول عملیات سالانه Continuation Promise یا زمانی که یک فاجعه طبیعی رخ می‌دهد، بهره‌مند خواهد شد. داشتن یک کشتی بیمارستانی دائمی برای وظایف HA/DR به SOUTHCOM کمک خواهد کرد تا بر تلاش‌های چین برای نفوذ در این حوزه پیشی بگیرد.

دوم، ناوگان چهارم از یک یا دو کشتی جنگی نزدیک سواحل (LCS) دائمی سود خواهد برد که بطور مداوم در کارائیب و اقیانوس آرام شرقی گشت زنی کنند. نیروی دریایی به LCS علاقه‌ای برای محیط‌های بیشتر متنازع ندارد، اما آنها در حوزه مسئولیت SOUTHCOM بسیار مفید خواهند بود، جایی که تهدیدات به اندازه‌ای پیچیده نیستند.

در مورد AFSOUTH، ارتقاء جدید به عنوان فرماندهی مؤلفه خدماتی ایدئالاً می‌تواند منابع اضافی فراهم کند تا دارایی‌های نیروی هوایی ایالات متحده بتوانند در آسمان آمریکای لاتین و کارائیب پرواز کنند تا به شرکا

ی منطقه‌ای در مبارزه با تهدیدها، به ویژه آنهایی که مربوط به قاچاق کالاهای قاچاق است، کمک کنند. یک هواپیمای شناسایی ایالات متحده اطلاعات بسیار ارزشمندی برای مکان‌یابی فعالیت‌های احتمالی غیرقانونی در حال انجام، از جمله جنگجویان مخدر در کلمبیا و پرو یا کشتی‌هایی که درگیر فعالیت‌های ماهیگیری غیرقانونی، گزارش نشده یا بدون قانون در اقیانوس آرام شرقی یا اقیانوس اطلس جنوبی هستند، فراهم خواهد کرد.

بیشتر دولت‌های نیمکره غربی تمایل به داشتن شراکت‌های امنیتی نزدیک با واشنگتن دارند و ارتش‌های منطقه‌ای دوست دارند با نیروهای مسلح ایالات متحده تمرین و کار کنند. دولت بعدی باید به SOUTHCOM کمک کند؛ اگر فرماندهی با منابع محدود بتواند کارهای زیادی انجام دهد، تصور کنید با کمی منابع بیشتر چه کارهایی می‌تواند انجام دهد.