در تاریخ ۲۰ نوامبر، مجلس سنا در مورد سه قطعنامه مشترک عدم تأیید (JRDs) مربوط به انتقال تسلیحات به اسرائیل رأی‌گیری کرد. این رأی‌گیری برای اولین بار تاریخی بود که علیه فروش عمده تسلیحات به اسرائیل انجام شد. اگرچه این قطعنامه‌ها رد شدند، اما توانستند ۱۹ رأی مثبت در مجلس سنا جلب کنند که نشان‌دهنده تغییر شرایط در مورد انتقال تسلیحات به اسرائیل است.
این قطعنامه‌های پیشنهادی، سه محموله خاص از سلاح‌های تهاجمی به ارزش بیش از ۱.۶ میلیارد دلار به اسرائیل را رد می‌کردند. این محموله‌ها شامل گلوله‌های تانک به ارزش ۷۷۴ میلیون دلار، گلوله‌های خمپاره به ارزش ۵۸۳ میلیون دلار، و کیت‌های هدایت بمب‌های هوا به زمین (JDAM) به ارزش ۲۶۲ میلیون دلار بودند که باعث تلفات زیاد غیرنظامیان در غزه و لبنان شده‌اند.
به رهبری سناتور برنی سندرز از ورمانت، ۱۸ سناتور به عدم تأیید هر سه محموله تسلیحاتی پیشنهادی رأی دادند، با اینکه با مخالفت شدید لابی قدرتمند امور عمومی اسرائیل و متأسفانه رئیس‌جمهور بایدن و رهبر اکثریت سنا، چاک شومر، مواجه بودند. سناتور نوزدهم، جان اوسوف از جورجیا، با محموله‌های گلوله تانک و خمپاره مخالف بود اما با JDAM مخالفت نکرد.
خود دولت بایدن اعتراف کرده است که اسرائیل از تسلیحات ایالات متحده در غزه سوء استفاده کرده است. در دسامبر ۲۰۲۳، رئیس‌جمهور بایدن بمباران اسرائیل در غزه را “بی‌رویه” توصیف کرد. و در ماه مه، گزارش وزارت خارجه بر اساس یادداشت امنیت ملی ۲۰ ارزیابی گسترده‌تری از استفاده اسرائیل از تسلیحات منشاء ایالات متحده ارائه کرد و بیان کرد که “منطقی است ارزیابی کرد” که تسلیحات تأمین شده توسط ایالات متحده “از تاریخ ۷ اکتبر توسط نیروهای امنیتی اسرائیل در مواردی که با تعهدات خود به حقوق بشردوستانه بین‌المللی ناسازگار است استفاده شده‌اند.”
این سه قطعنامه به طور هوشمندانه مخالفت خود را به سلاح‌های تهاجمی خاصی که تلفات گسترده غیرنظامی را به ویژه در جنگ کنونی در غزه به بار آورده‌اند، معطوف کردند.
گلوله‌های تانک تأمین شده توسط ایالات متحده باعث تلفات زیادی در میان غیرنظامیان شده‌اند و از جمله مهماتی بودند که در قتل هند رجب شش ساله، خانواده‌اش و پزشکان فلسطینی که تلاش می‌کردند او را نجات دهند، در ژانویه ۲۰۲۴ استفاده شد. اگرچه ارتش اسرائیل خمپاره‌ها را به عنوان سلاح‌های دفاعی دقیقی در برابر سایت‌های موشکی دشمن به تصویر می‌کشد، اما در عمل، گلوله‌های خمپاره یکی از دلایل اصلی تلفات غیرنظامیان بوده‌اند.
برخی از مخالفان قطعنامه‌ها، مانند سناتور بن کاردین از مریلند، JDAMها را به‌طور گمراه‌کننده به عنوان تجهیزاتی توصیف کردند که تلفات غیرنظامیان را با دقیق‌تر کردن حملات کاهش می‌دهد. اما در عمل، دقیق‌تر کردن این بمب‌ها در هدف‌گیری مشکل حملات بی‌رویه اسرائیل با آسیب گسترده به غیرنظامیان را حل نمی‌کند. این موضوع بر اساس گزارش NSM-20 از یک کارگروه مستقل که نویسنده عضو آن بود، تأکید شده است که اسرائیل به‌طور مکرر سایت‌هایی را با چندین نفر غیرنظامی، به ویژه زنان و کودکان، هدف قرار داده است. این حملات به نظر می‌رسد تلاشی برای کشتن تعداد کم از نیروی‌های سطح پایین حماس باشد که حتی ممکن است در آنجا حضور نداشته باشند. علاوه بر آن، خود بمب‌ها دارای مناطق تأثیر گسترده‌ای هستند، بدون توجه به اینکه دقت هدایت آنها چقدر باشد. حملات هوایی اسرائیل با استفاده از JDAMها بر روی بمب‌های بزرگ به‌طور مکرر باعث تلفات غیرنظامیان شده، به‌ویژه در حمله هوایی اخیر در لبنان که سه خبرنگار را کشت.
در طول مباحثه در صحن مجلس، استدلال‌های مخالف قطعنامه‌ها عمدتاً شوک تلفات غیرنظامیان در غزه را نادیده گرفته و تنها حماس را مقصر دانسته‌اند. بمباران یکنواخت و گسترده و تصمیمات ضعیف تسلیحات اسرائیل کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
بعضی از مخالفان قطعنامه‌ها، همچنین استدلال کرده‌اند که جلوگیری از ارسال سلاح به اسرائیل، صرف نظر از نقض قوانین جنگ، در عمل باعث تقویت حماس و ایران می‌شود. واقعیت دقیقاً برعکس این است. دشمنان اسرائیل از گزارش‌های مربوط به بیش از ۴۴,۰۰۰ مرگ که اسرائیل باعث شده، بیش از نیمی از آنها زن و کودک بوده‌اند – و بیشتر، اگر نه همه، از سلاح‌هایی که قطعنامه‌ها تلاش داشتند جلوی آنها را بگیرند – حمایت و قدرت زیادی گرفته‌اند.
مخالفان هزینه‌های ژئوپلیتیکی کمک بی‌قید و شرط ایالات متحده به اسرائیل را نادیده گرفته‌اند. مانند اسرائیل، ایالات متحده نیز به طور فزاینده‌ای در جهان منزوی شده و اعتبار و نفوذ دیپلماتیک خود به‌ویژه در جنوب جهانی را از دست داده است. این به شدت ایالات متحده را در رقابت استراتژیک جهانی با چین و روسیه تضعیف می‌کند. کسب‌وکارهای آمریکایی به دلیل ارتباطاتشان با اسرائیل، در سراسر جهان مورد تحریم واقع شده‌اند. تأسیسات نظامی آمریکا تحت حمله قرار گرفته است. هیچ‌کدام از این‌ها به سود منافع ایالات متحده نیست.
به دلیل عدم داشتن اکثریت، هر سه قطعنامه شکست خوردند. چهار سناتور دموکرات از ایالت‌های بزرگ آبی، کالیفرنیا و نیویورک، با هر سه قطعنامه مخالف بودند. رئیس‌جمهور بایدن و رهبر اکثریت سنا، شومر، هر دو علناً با قطعنامه‌ها مخالفت کردند و علیه آنها لابی کردند. سناتورهای جمهوری‌خواه نیز یک دیوار محکم مخالفت بودند.
اما خود اینکه قطعنامه‌ها حتی به رأی گذاشته شد نیز به‌طور تاریخی مهم بود و نشانه‌ای از تغییر زمان‌ها می‌باشد. چنین رأی‌گیری دقیقا یک سال پیش غیرقابل تصور به نظر می‌رسید و بیانگر نگرانی عمیق درباره رفتار اسرائیل در عملیات‌های غزه است. رأی ۱۹ سناتوری که با وجود چنین مخالفتی، به جلوگیری از ارسال سلاح به اسرائیل رأی دادند، نشانگر شکافی فوق‌العاده در حمایت تقریبا متحد در دهه‌های گذشته از انتقال تسلیحات به اسرائیل است. و جالب اینجاست که یکی از آراء مثبت به قطعنامه‌ها از سوی سناتور ژان شاهین از نیوهمپشر، که رئیس کمیته روابط خارجی سنا خواهد شد، بوده است.
علائم دیگری نیز نشان می‌دهد که زمان‌ها در حال تغییر است. سه نظرسنجی پیش از انتخابات ۲۰۲۴ نشان داد که رأی‌دهندگان بالقوه، و نه تنها دموکرات‌ها، حمایت از مشروط کردن یا حتی توقف کمک به اسرائیل، از جمله انتقال تسلیحات را ترجیح می‌دهند. نائب رئیس‌جمهور کامالا هریس از عدم حمایت از تحریم تسلیحات علیه اسرائیل، بسیاری از آراء رأی‌دهندگان عرب، مسلمان و مترقی را از دست داده است. دموکرات‌هایی که مخالف قطعنامه‌ها بودند، ممکن است بیشتر به حمایت از قطعنامه‌های آینده متمایل شوند، اکنون که انتخابات در دید عقب قرار دارد و فروش‌های پیشنهادی از سوی یک دولت جمهوری‌خواه خواهند رسید. به عنوان مثال، سناتور تمی بالدوین از ویسکانسین، که به‌تازگی یک رقابت انتخاباتی نزدیک را برنده شد، در هر سه رأی “حاضر” بود و ممکن است در آینده به مخالفت با فروش‌ها بپردازد.
سازمان‌های غیردولتی و دیگر گروه‌های جامعه شهری تلاشی گسترده و چند ایالتی برای جلب حمایت از قطعنامه‌ها به راه انداختند و مصمم به فشار برای تلاش‌های بیشتر هستند. در آینده، جامعه شهری می‌تواند آنچه را در این موارد انجام داده تکرار کند و تلاش‌ها را به سمت سلاح‌های تهاجمی خاص هدایت کند و این تلاش‌ها را با تحقیقاتی درباره موارد خاص آسیب به غیرنظامیان که این سلاح‌ها باعث آن شده‌اند، حمایت کند.
فرصت بعدی برای اقدام مشابه ممکن است در دسترس باشد. دولت بایدن هم‌اکنون در حال پیشبرد یک انتقال تسلیحات ۶۸۰ میلیون دلاری به اسرائیل است، که شامل هزاران JDAM اضافی می‌باشد. این محموله در حال حاضر تحت توقیف نماینده گریگوری میکس، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان است.
این گروه‌ها باید روند تدوین سیاست انتقال تسلیحات متعارف (CAT) دولت ترامپ را که تقریباً به طور یقین پیش خواهد آمد، مورد پیگیری قرار دهند. سیاست CAT دولت بایدن از دیدگاه حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی، بهترین سیاستی بود که تاکنون نوشته شده است. علاوه بر ارجاعات بیشتر به حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی، این سیاست، انتقال تسلیحات را زمانی که احتمال نقض حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی وجود داشته باشد، منع می‌کند. متأسفانه تیم بایدن آشکارا در مورد اسرائیل نتوانست به سیاست خود عمل کند.
سیاست CAT دولت ترامپ احتمالاً کمتر به حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی اهمیت خواهد داد و بیشتر تمرکز بر منافع تجاری ایالات متحده در انتقالات خواهد داشت. شرکت جامعه شهری در این موضوع، یک نیروی متعادل‌کننده ارزشمند خواهد بود، و نه تنها برای انتقال تسلیحات به اسرائیل، بلکه در سراسر جهان.
با تشکر از خوانندگان و حامیان ما، مسئولیت‌طلبی دولت (RS) سال فوق‌العاده‌ای داشته است. با بازنگری کامل وبسایت که بخشی از آن با کمک‌های سخاوتمندانه به RS ممکن شده، همراه با نویسندگی فوق‌العاده توسط کارکنان و نویسندگان خارجی، ما توانستیم بازدیدهای ماهانه خود را ۱۳۳٪ افزایش دهیم! با ادامه ارائه تحلیل مستقل و دقیق درباره درگیری‌های عمده در اوکراین و خاورمیانه، و همچنین تلاطم سیاست واشنگتن، RS به جایی برای خوانندگانی تبدیل شده که به‌دنبال جایگزین‌ها و تغییر در گفتگوی سیاست خارجی هستند.
ما امیدواریم که شما یک کمک مالی معاف از مالیات به RS را به عنوان هدیه پایان سال خود مد نظر قرار دهید، زیرا ما برنامه‌هایی برای راه‌های جدید توسعه پوشش و دسترسی خود در سال ۲۰۲۵ داشته باشیم. لطفاً از تعطیلات خود لذت ببرید، و به یک سال پویا پیش‌رو!
چارلز او. بلاها
چارلز او. (کوب) بلاها مشاور ارشد برای DAWN است. آقای بلاها در آگوست ۲۰۲۳ پس از یک زندگی حرفه‌ای ۳۲ ساله، از وزارت امور خارجه بازنشسته شد. از سال ۲۰۱۶ تا زمان بازنشستگی، آقای بلاها مدیر دفتر امنیت و حقوق بشر بود، که مسئولیت‌هایی شامل اطمینان از در نظر گرفته شدن نگرانی‌های حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی در تصمیم‌گیری‌های انتقال تسلیحات آمریکا را داشت.
